Magazyn6301

131

czasem i na większą skalę— powszechnie uprawiana; kwitnie w sierpniu i wrześniu.

Cała woni przenikaj ąco-mocnój ale sobie właściwej, smaku z początku ziębiącego a potóm mocno rozgrzewającego, od dawua znaną jest po lćkarniach jako ziele Mięty pieprzowej— herba Menthae pipe-ritae, rozgrzewające, pobudzające, przeciwkurczowe, rozpędzające; które tak samo przez się, jako tóż i olejek miętowy— oleum Menthae z niego otrzymywany, tysiączne znajduje zastósowauia lókarskie.

Gat. 2. M. kędziarzawa [M. crispa Lin.], także czerwoną ogrodną mieniona dawnićj. W. t. 100.— Zielo trwałe: którego— łodyga 2stopowa, wzniesiona, gałęzista, krótko-włosista; liście prawie - bezogonkowe, jajowato - sercowate, (11/₂" i 1"), górne zaostrzone a dolne tępe, faliste a nawet prawi e-bąblaste, z wićrzchu nagie, spodem a zwłaszcza po nerwach krótkowłose , niekiedy i z obu stron włosiste, brzegiem nierówne i różnie pokrzywione oraz ostro-wcinano-piłkowane; kłosy główkowate, wydłużone, z okręgami dólny-mi odległymi, a przysadkami lancetowato - szydłowatymi i krótszymi od okręgów; kwiaty większe niż w innych gatunkach, czerwonawo-hołkowe,— o kielichach wraz z szypułecz-kami nagich, rzęsowanych, z rurka dłuższą od zębów,— a koronach prawie-dłuższych od pręcików. — Ojczyzny jej trudno naznaczyć, gdyż od wielu wieków uprawianą bywa tylko po ogrodach; nowsi jednak roślinobadacze wywodzą ją od M. wodnij: kwitnie w lipcu i sierpniu.

Zniój pochodzi ziele Mięty kędzierzawej— herba Menthae crispae, używane tak jak pieprzowój.

Gat. 3. M. fryzowana [M. crispata Schrad.J. W.t. 168. — Także ziele trwałe, podobne z wielu miar do zielonej, od którój go wywodzą: lecz odmienne— liśćmi (2" i 1"), jajowato-podłużnymi, mniej więcój kończystymi, prawic-bezogonkowy-mi, falisto-pomarszczonymi, rozmaicie nierówno- i pokręcono-a ostro - pilkowanymi, albo całkiem nagimi, lub też spodem wraz z łodygą różnie włosistymi; kłosami obłymi, przerywanymi , o przysadkach równowązko - ościstych , szypułkach i kielichach nagich, koronach blado-czerwonawo-fiolkowych z łatką górną odchyloną.— Gdzie nie gdzie w Niemczech południowych ma się i ona dzika pojawiać, po ogrodach jednak bardzo częsta; kwitnąc od lipca do września.

Ziele jćj uchodzi po lekarniacli pod mianem kędzierzawej.

RODZAJ 108. Polej [Pulcgiuin Mill.]— z Miętą zupełnie zgodny, a jedynie nacechowany: kielichem 2wargowym, z wargą górną 3- a dólną 2-zębną, gardzielą zaś zamkniętą kosmitami; koroną o bardzo krótkićj rurce,— a kraju umiarowo-4łatkowym, z łatką górną całkowitą.

Gat. 1. P. 'pospolity fP. vulgare Mill.], u dawnych domowy albo swojski. IIay. 11. t. 36.— Ziele wiololetnie. Ko-

9.