292 Polskie Towarzystwo Tatrzańskie
Ochrona przyrody górskiej jest stałym przedmiotem troski Zarządu Głównego., który w tej sprawie współdziała ze Sekcją Ochrony Tatr P. T. T. w Zakopanem i z Państwową Komisją Ochrony Przyrody w Krakowie. W dążeniu do utworzenia Parku Narodowego w Tatrach zainicjowano w tej sprawie pertraktacje z CzechaniT ze względu że rezerwat taki objąć powinien terytorja po obu stronach granicy. Pertraktacje te prowadzone równocześnie z rokowaniami o konwencję turystyczną, doprowadziły do obopólnego porozumienia we wszystkich punktach zasadniczych. Podstawą debat odbytych w tej sprawie na Zjeździe wrześniowym w Zakopanem, był projekt ustawy rezerwatowej przedstawiony ze strony polskiej (referat prof. Dra J. G. Pawlikowskiego). Granice i strefy rezerwatu po polskiej stronie określa wydana przez P. Kom Ochr. Przyr. broszura prof. St. Sokołowskiego. Realizację Parku Narodowego ułatwi i przyspieszy niewątpliwie utworzenie fundacji ś. p. Wład. Zamoyskiego.
W związku z tern interwenjował Z. Gł. w sprawie Fundacji u Rządu gdyż przez obłożenie Fundacji wielkim podatkim majątkowym i daniną leśną zagroziło lasom tatrzańskim wielkie niebezpieczeństwo. W porozumieniu z innemi instytucjami wystosowano odpowiedni memorjał do Rządu, Sejmu i Senatu; memorjał ten wydrukowano w „Przeglądzie Turystycznym44.
Prócz tych spraw interweniowano w sprawie nieprawidłowej gospodarki w 1 a s a c h na stokach Babiej Góry; rabunkowej eksploatacji kosodrzewiny w Karpatach Wschodnich i w innych pomniejszych sprawach mających związek z gospodarką turystyczną lub sprawami ochrony przyrody w obrębie Tatr i Beskidów.
Celem zasadzenia i zalesienia moreny przy Morski em Oku współdziałał: Wydział Wykonawczy z Oddziałem Krakowskim i Sekcją Ochrony Tatr a rezultatem ych działań jest rozpoczęcie prac zmierzająch do ochrony moreny.
Przystępując do wykonania uchwały Walnego Zjazdu w r. 1924 powołano do życia Komisję redakcyjną złożoną z pp. Dra W. Goetla, F. Goetla i prof. Sosnowskiego i w myśl uchwał Komisji przystąpiono do wydawania czasopisma perjodycznego p. t „Prze ląd Turystyczny44, jako kwartalnika, którego pierwszy numer ukazał się w marcu 1925 r. Redaktorem mianowano p. Ferdynanda Goetla, a po jego ustąpieniu p. Stanisława Fachera. Członkowie, którzy opłacili wkładkę za rok bieżący, otrzymywać będą kwartalnik bezpłatnie. Wydawnictwo kwartalne jest nowością w dziejach Towarzystwa, stało się jednak koniecznością wobec silnego rozrostu Towarzystwa i potrzeby organu jednoczącego Oddziały i będącego źródłem informacji dla członków. Niezależnie od tego wydawnictwa Zarząd Główny podjął rokowania z Oddziałem lwowskim w sprawie wydawnictwa „Wierchów44, celem uznania tego pisma za organ całego Towarzystwa. Rokowania te doprowadziły do porozumienia i już ten rocznik Wierchów ukazuje się w tym charakterze. W ten sposób w nowej formie i w rozszerzonym co do treści zakresie, wskrzeszony został dawny „Pamiętnik PTT.44.
Ponieważ P. T. T. zostało zaproszone do wzięcia udziału w wystawie turystycznej w Grenoble we Francji a Ministerstwo Robót Publicznych udzieliło Towarzystwu na ten cel znacznej subwencji, przystąpił Wydział Wykonawczy do wydania albumu widoków górskich, będących odbitkami klisz cynkowych znajdujących się w posiadaniu Oddziału krakowskiego. Są to zdjęcia w różnych latach