315
Polskie Towarzystwo Tatrzańskie
wytwarzający się już między członkami w Wilnie i zapoczątkowany również przez kilka wycieczek wspólnych w Tatrach, pozwala sądzić, że życie Oddziału będzie szybko dążyło ku dalszemu ożywieniu, a rozszerzenie się i urozmaicenie jego objawów da się pomyślnie osiągnąć po przezwyciężeniu początkowych trudności technicznybh.
/. * Lande Dr. Tadeusz Czeżowel^i
sekretarz prezes.
Oddział Zakopiański. Główne wysiłki Oddziału Zakopiańskiego zwrócone były w roku sprawozdawczym w kierunku nowego schroniska nad Wielkim Stawem w Dolinie Pięciu Stawów Polskich. Dzięki uzyskaniu od firmy Bracia Okuniewscy daru w postaci 100 m. drzewa budulcowego, Zarząd Oddziału mógł z wiosną 1924 roku przystąpić do budowy zrębu schroniska, który wzniesiono według planów Inż. K. Stryjeń-skiego w Zakopanem przy pomocy uczniów Szkoły Przemysłu Drzewnego. Schronisko
0 jak najprostszym wyglądzie zewnętrznym objęło wielką izbę sypialną, jadalnię, kuchenkę, pokoik dla dzierżawcy, suszarnię, na poddaszu zaś obszerną halę noclegową na lato. Wogóle służyć ono będzie potrzebom tak letniej jak i zimowej turystyki. Ukończony zrąb przewieziono przy pomocy wojskowej do Wodogrzmotów Mickiewicza, skąd porą zimową podciągnięto go Doliną Roztoki aż pod próg Siklawy. Ponadto zakupiono resztę materjału budowlanego, przygotowano drzwi, okna, urządzenie wewnętrzne, na miejscu zaś wytyczono i wykopano fundamenty pod nową budowlę. Na wykonanie powyższych prac, wykraczających daleko poza możności finansowe Oddziału, otrzymano subwencję od Tymczasowej Komisji Uzdrowiskowej i od Zarządu Głównego Pol. Tow. Tatrzańskiego, pozatem urządzono w Zakopanem, w dniu 13 lipca 1924 r. dzień zbiórki, który przyniósł 3.000 zł. czystego dochodu. Przy budowie schroniska podkreślić należy na tern miejscu ofiarną pomoc Szkoły Przemysłu Drzewnego w Zakopanem z dyr. K. Stryjeńskim i gronem nauczycielskiem na czele, oraz współudział wojskowości pod kierunkiem majora W. Ziętkiewicza. Na rok następny pozostał jeszcze trud przeniesienia zrębu przez próg Siklawy i roboty budowlane na miejscu.
W myśl programu Komisji P. T. T. dla robót w Tatrach wyznaczono według nowego systemu znakowania szlaki: 1) Od Hali Strążyskiej przez Przełęcz Bacug
1 popod Mały Giewont ku Przełęczy Kondrackiej (czerwone znaki), przyczem w płytę pod Małym Giewontem wbito trzy nowe klamry, 2) Od Hali Kondratowej na Giewont przez Kondracką Przełęcz, (żółte znaki), 3) Z Doliny Pięciu Stawów Polskich na Krzyżne (żółte znaki).
Prócz powyższych robót tatrzańskich Oddział brał czynny udział w szeregu przedsięwzięć, inicjowanych przez Zarząd Główny P. T. T. Przewodniczącym Oddziału był Dr. M. Swierz, sekretarzem prof. Z. Mirtyński.
Oddział Żywiecki, „Babiogórski". Rok ubiegły w życiu Oddziału Babiogórskiego cechuje wielka jak na tutejsze stosunki ilość członków, bo 209. Ruch turystyczny i zrozumienie pięknej przyrody, budzi się bardzo powoli w tutejszej okolicy, jednakże postęp w porównaniu do lat poprzednich jest widoczny.
W ciągu lata oddane zostało do użytku turystów nowe schronisko pod Pilskiem dobudowane do znajdującej się tamże gajówki kosztem Dyrekcji dóbr żywieckich, zaco na tern miejscu Wydział składa serdeczne podziękowanie właścicielowi Karolowi Stefanowi Habsburgowi jak również Dyrektorowi Dóbr p. Inż. A. Cyhanowi. Schronisko