p0060 1

Dychać, — oddychać; piersiami robić

w chorobie. Dyrotć, słabo oddychać np. (Wice dyszy, lc.ilzużyje, meczy się.

Dychtownic juiuin. dń-lit), — gęsto, szczelnie.

Dyktować, dycktować ścianę (z niem. dirJit), — tkać mech gęsto w srezc-liry chaty lub Izby, by je na zimę ubezpieczyć; *. mszyć, fmszyć, L j. niebem szpary zatkać, zalepić (przysłowie: przyjdzie majster z gliną, a wnet szpary zginą.)

Dyl, — deska albo tarcica do mostu lub na podłogę wzięta; dyla, kije poprzeczne na moście.

Dyiwirck, denatek, — podstawka trój -nożna żelazna do gsrkn, pod która żar się podkłada na nalepie.

Dyrdy, dyrdać, — drzeć w nogi, zmykać , uciekać np. u> dyrdy leciw dyreaki pobiegł.

| Dii. dówka, — kubraczka, chodząca po zebranym chlcbin baba.

I Działo, — nieruchawy, niezgrabny człowiek.

I Dziumlzia, — p:skuła rozlazły; thiam dziur, piszczeć, skwierczyć , sk&m-lóć uporczywie.

Dzirahi, dsiza,— dsierza, dzićżz — naczynie do robiruia chicha.

Dżin-ty, dzirz-ty— H widzisz! widzisz ty! ‘ob. Ciel)

Dziabnąć, — napić się trochę z kieliszka, jakoby dziób tylko umaczać,

iHinbryr, — dzióbaty człowiek.

Dabrootfjky, daićwrntłjby, — zaręczyny

(lubo częściej jeszcze mówią tu: zrtkuwiiiy).

L i/ntz, elijot, — aloes.

HmbeJeut, — jubileusz.

Kutneyja, aumcyja, — libwor, dobra wódka, grok, mieszanina spirytusowa: np. a riedmiu flach mu mido-Imali artmryjg.

Fafuła, fafali, facamhut, paramhuł, opasły a głupi.

Fojrn, — cebrzyk dla świń węższy u góry. Fajerka, doniczka (nb. donica).

Faiilunek, fuklro.runie, — {w górnictwie — Wieliczka) stara cecha, zasypanie (v era o z ter Verhau, der at:e Mann).

Forynu,—(sv jęz. ulicznego ludu krok.) kawałki mięsiwa ciepłego: wieprzowiny, baraniny, flaki, gesina gotowana (u przekupek).

Ftftrmal, — reformat I zakonnik).

FiutŁa, fika, — zupa kartoflana.

/Misy'', doić, — dostateczni*; dok! do- | bry, wcale dobry; 'IM yornry, w

sam raz gorący.

Dmraidelija, — owangielijn.

Doży n otek, — dożywocie.

Dra)., drJdtko, dmbant, — ch^op tęp a próżniak, włóczęga, kiepski mili- j eyntit; drab, trap. klas konia.

Drad, (L) — dureń, człowiek do niczego. |

Draudryya, — wielka kobyla; w przo-ii".ui: niezgrabna a wysoka kobieta.

Drtriyi, — drwiuki, darły, kpiny.

Dryblat, — wielkiego wzrostu etilop, rhtopiftko.

Dmć tyka. — drzeć ze skóry (kogo), obdziurad (przeceniając towar), o- I szukiwać; dtaytkóm, łakomieć, li rliwiarz, derus.

DuMt, — wybornie, bardzo dobrze’, np. duMt nucę ytowr, bardzo nzu-tnna mieć głowę.

Dura, dacza {zdrobn. ducha, duraka)— kosz okrągły, u dołu węższy; du-ciaja, jaiun ra objętość kosza w ziemi wykopana, dueaajka.

Duchem! durakiem f (od wyrazu: duch) — czem-prędzój, uwijaj się, biegaj! szybko, spiesz cię; — duttua (od: dusić się), ciasno, przygnębiająco.

lMy iplur.), płuca i pęcherz u zwie- \ raal.

Duk ic, — dłubać w papierach, siedzieć ¹ uporczywie nad robota (osobliwie i umysłową).

Dulctcć i L ), — ślęczyć , męczyć aię | nad cz«m; syoon. dukać.

Tu,Itak, — niżnik czerwienny w kartach. |

Durni (pDwsz.), — głupiec; durny, | głupi, niezdarny (ob. drań).

Dnia, s dnia, — dużo, wiele.

Dwojak, — dwa garnuszki już w to I czenin z sobą spojone.

Dietir. Na dtooruc, — oprócz zwykłego znaczenia: na ezyjitnś dworzo, sua-czy (akie: po za dum cm . na wol- ‘ nćin powietrzu (draussen . im Froi- ) en), jak er Warszawie I we Lwowie: nadirom, (od snbst. neutr. to dico i rac, poultrorat, miejsce koło dworu b W Krakowskióm jednak czcśrićj ; wyrażają się: na polu,' strona więc ' zewnętrzna jc»l tu: od pola (jak i w miećcie: od ulicy,.

Dybać, — czatować; mlybać, złapać, j przytrzymać.

Dyć, adyć, — a więc, a zatem, uo I przecież, przecież, jednakże.

Flandrii, — nleporaądna kobieta, nic- I rzadnioa.

F/orypuika, — (ł» około bramy Flo- i tyjłlbUiJI, — kuu ube* pieczeń | od ognia. (Wielogłowski: Komornica atr.122).

Fornal,— służący dn 4 kuni, Witnica.

Franty,— bzdury, głupstwa, wykręty.

FrjgmyS, fyrgnoć, — r mi cii! prędko, | mmsć (rzecz inała) a odgłosem (frr!).

Futro, futryna, futrzyna, — drewniana oloaiU naokoło okna, listwa.

Gacek, niedopórm

Gacić, ogacić, — zaeiszyć, zasłonić (miejsce np. płot, ścianę liściem , chrastem i t, d.) (ob. Lud Ser. V. i »tr. 160.

Gadka, — bajka, powieść: gadki, bąj-k(, halni (od: jadać).

Gad. — ptary (węże i. t. d.): Mkie ¹ robactwo (wszy) np. Jurek ma pełno tego gadu.

Gmhinci, — bydło i drób domowy, czasem i zwie riyua (gadzina teina) np. potedfł) ifo npnrj,i jadany i •ragawa gadzinę tterał (cało bydło).

Gabrtwnk, — groezołck zaskóray (u ludzi i. im pofaioczH ta dziewucha (gruczołki na **yi Inb pod brodą).

Garniec, — oprócz : miary aypnćj — tnaray takie: wielki garnek.

GaruMea, — gospodyni krę ciarka , drobnostkowa i swarliwa; zagarurić, i aapodziac, zamieszać, zamętu nu I robić, (jonu, Gar-aus, ob. Lal Se-rya VI. a. 136).

Gauda, gnida, — uczta rozpustna, ob- [ żartu.

Gawędzić w czentś, — przeszkadzać, stać ra przeszkodzie, zawadzać np. zabierz to naczynie, bo tu gawę-lzi.

Gawron, gałgan, — przezwiska na ładzi głupich i nicponiów.

Gania, — góral; gazdować, włóczyć się po gurrlikn za aarobicm.

Gatior-k, — flaszka garncowa; gtwior, wielka bulla szklanna.

Gdowa, — wdowa.

Gdzietik, — gdzież.

Gęba, — usta.

Girka, gierka, — dziewka aztnrmak, podlotek.

Girzal, — noga (pogardliwie).

Gtobik, — klin; gtohić, klinować, klin wbijać (ibid: tagłaba).

Głowat, — knkol różowo i lila kwitnący w zbożu.

Gnojnica, — deska boczna na woale do woicniR gnoju.

Gody, — Hożo Narodzeniu.

Golona, — bieda, nbóatwo.

Gooka,—bogienka (Lud 8. VII. o. 46)

Goni-fralcr, — Uonilraler.

Gonić (wiatom, — biegać po świocio, włóczyć się, rozrywać sic; goui-lrn-<V. próżne zabiegi, bez pożytku ; goni- wiatr, pędziwiatr, powi hrr, — włóczęga.

Gore! gore! — palt lię.

Gorko, — gorąco; — górki, gorący.

(Zator, Chrzanów).

Górnica, — płócienna długa sukmana, czasem tak ż kaftan.

Gorzałka, — wódka palona.

Gotpaia, — karczma na uboczu, lub w miećcie (na przedmieścia).

Gotowizna , — rzec* gotowa np. gotowizn,i etoji •tólik, stół już gotowy,

Gtabitkn, — trzonek, kij od grabi.

OrajtluM, — gamoń, niezgrabny.

(Olkusz, Wieluń).

Gnikla, grębtlka, — rzędy, randki ziemi pod uprawę (redlina), zagonią kopane (pray ziemniakach).

GtyMzk, — przykopka ziemi przy o-kopowych roślinach.

Grondal, gradad, — gruhijao, nieokrzesany.

Grabarz, grabarz, — grabarz.

Gromada, — zebranie, rada niąjska, gminna.

Gra noria!, — gronostaj, (zwierz).

Grubatki, grulaiuy, - grnby, otyły.

Gruch, — hałas, mxglos: gruchnąć, głośno roznieść sic j nderzyć.

Gry muła, — Iliezgrabiarz.

(in/zmoła, — pisarz Uchy, pismak; gryzmołg, pisanina.

Gumno, — plac przy—i w studniach.

truty, a, e, — kusy, * obciętym ogo nem np. pies guzy.

Owtr (GcwciirJ, — broń palna żołnierska.

Gwoli, — dla, a powodu, np. gwoli pastwiska.

Gzy, — figle, zabawy i żarty nieprzystojne, np. te urwisze parobki ino gzów patrzą, ho im nie próżniaków zaebulwa i letkiego clileba (Wiolo-glowski: Komornico).

Uabrrdzir, — połamane gałęzie.

Habina, chdbina, — gałązka.

(Skawina. Wieliczka).

Iłuj! baw!— tim,— oto to;— hawok, tutąj; — haj-nel tamżol — baj-nok,

20*