FizykaII15101

146

Ten przestanek i uważa się potem za półtonu. Do oznaczenia jego mamy

cis = i. c, d — i. as = ** c,.....Ą = i. h — ?'¹². fi.

Wziąwszy tedy c za jednostko., mamy l\ = 2 = i^l2, zatem

12/—

i=z f 2 =1-05946,

/

a względną wartość wszystkich 22 tonów gamy chromał.>cz-nej, przy równej ich muzycznej temperaturze, zawiera odpowiednia tabliczka w tomie dodatkowym.

Przestanki, obliczone według równej muzycznej temperatury, różnią się od swoich czystych wartości bardzo mało. Oktawy są zupełnie czyste, a miarkowane kwinty nieco niższe od kwint czystych.

§ 27. Bezwzględna- wysokość tonu. Najniższy ton, z którego robi się jeszcze użytek w muzyce, jest tak zwane nizkie C

na organach. Oktawa jego zowie się Kontra C\ jest to, najniższe C_ na fortepianie. Po nim następuję 'wielkie C, t. j. najniższe C na wiolonczeli, która od niego nazwę swoją otrzymała. Dalsze

oktawy są małe c, raz nakreślone c, dwa razy hakreślone c i t. d. Licząc na O przy zwykłem średniem strojeniu 16 uderzeń czyli drgań w 1", otrzymujemy dla wspomnionych tonów następujące bezwzględne wysokości: C_= 32, C— 64, c = 128,

c = 256, c == 512 i t. d. Najwyższemu c na fortepianie odpowiada w takim razie 2048, najwyższemu zaś klawiszom g 2048 X ³/s =3072 drgań wl". Ażeby módz rozmaite instru-menta muzyczne zgodnie nastroić i w ogóle powyższemi znakami pewne tony oznaczać, przyjęto dla tonu, leżącego prawie we środku tonów, używanych w muzyce, pewną wysokość czyli bezwzględną liczbę drgań. Tym tonem jest a

Wyszedłszy od niego oblicza się bezwzględną wysokość reszty tonów. Ton o sextę mzszy od niego jest c. Największa ilość tonów, używanych w muzyce, leży po części wyżej, po części niżej tego c; mianowicie idzie się od niego o 3 oktawy na