page0053

- 51 -

XIII, ECHO.

Mały Pawełek nie wiedział, co to jest odgłos, lub echo. Biegając raz po dworze, krzyknął potrzaskując biezykiem:' Hej!liej! i usłyszał jak ze starego niuru coś zawołało Hej! Hej! chłopak się zdziwił, i zawołał :

—Kto tam gada?—I głos z muru odpowiedział:— Kto tam gada?

—Co ci do tego?—Głos odpowiedział: —Co ci do tego?

—Głupiś! —głos odpowiedział:—Głupiś!

—Ty sam!—głos znowu:—Ty sam!

Pawełek wpadając w gniew, coraz grubiej łajał, i również niegrzeczne odbierał odpowiedzi; w końcu niemogąc wytrzymać, pobiegł do starych murów, i szukał owego hardego chłopca, który śmiał ząb za ząb kłócić się z nim, i chciał go obie. Lecz ani żywej duszy tam niebyło. Czując obrazę swoją Pawełek, na pół z płaczem poskarżył się matce, że jakiś chłopiec w starych murach ukryty przezywał go grubemi wyrazy.

—Rozumiem cię mój synu — odpowiedziała matka,—zdradzasz się, bo sam przy-