page0056

— 54 -

to roztropnie, roztropniej nawet niż potrzeba. Tobie być tylko handlarzem i kupcem mój synu

—A tyż Grzesiu?—zapytał ojciec trzeciego, licząc po starszeństwie.

—Ja mój tatuniu—odrzekł w prostocie serca—zaniosłem moją choremu Stachowi, który niechcial jej wziąść, alem gwałtem mu wcisnął i uciekłem.

—Któż z was' dzieci moje najlepszy użytek zrobił z brzoskwini?—zagadł ojciec.

Trzej bracia odpowiedzieli jednogłośnie:

—Zapewno że Grzesio.

Ale Grzesio milczał na to; matka tylko przycisnęła go do serca i łzą oblała.

Dwóch sąsiadów miało dużo dzieci. Jeden pan Mikołaj był bogaty, ufał w grosz gotowy, w piękne gospodarskie budynki, obfitość bydła i zboża, a mało dbał o to, czy dzieci umieją czytać i p‘sać, i czy to wiedzą, co człowiekowi dobrze wychowanemu wiedzieć potrzeba koniecznie.

Drugi pan Szymon szczupłego był ma-