page0073

65

Remak — Rembowski

Remak (Robert), doktor medycyny i chirurgii, rodem z poznania, wyznania mojżeszowego, po ukończeniu nauk w mieście rodzinnem, medycyny uczył się w Berlinie i tamie po napisaniu wybornej rozprawy: De sy-stematis nercosi słructura 1838 r., otrzymał stopnie doktorskie w medycynie i chirurgii. Później osiadł w Berlinie i trudnił się praktyką, przyczem znany jest jako autor wielu prac flzyologicznych. W języku polskim wydał następne dzieła i rozprawy: 0 budowie nerwów i zwojów nerwowych (w Pamięt. tow. lek. warsz. na r. 1838); Uicagi nad wskazaniami do wyniszczenia wyrośli rakowych i nierakowych (tamże, tom VI, str. 280); Nauka położnicza dla akuszerek w państwie król. Pruskiem (z 32 tablicami rycin, Berlin, 1841 r., w 8-ce). Jestto tłómaczenie wykonane pod kierunkiem Remaka, dzieło niemieckiego autora Józefa Hermana Szmidta z Padebomu, książka niepraktyczna, w tłómaczeniu zaś polskiem prawdziwe monstrum w literaturze lekarskiej. Umarł 1865 r.

Remanifest, W dawnem prawie polskiem, było to podaniem do ksiąg sądowych i odpowiedzią na manifest (ob.).

Rembert (święty), urodził się weFlandryi, w IX wieku. S. Ansgary, biskup bremeński, upodobawszy chłopczyka, skłonił jego rodziców do poświęcenia go na służbę Kościoła, na co się zgodzili, oddał go na wychowanie w swojem opactwie, potem wprowadził go do stanu duchownego, oraz uczynił towarzyszem swoich podróży i prac, r. 865 został on następcą ś. Ansgarego na biskupstwie bremeńskiem, później zaś arcybiskupem hamburgskim. Troskliwie on czuwał nad kościołami Danii, Szwecyi i dolnych Niemiec, nawracał ludy Pomorza. Umarł dnia 11 Czerwca r. 888. Martyrologium rzymskie oznaeza jego święto na dzień 4 Lutego, ś. Rembert pisał żywot ś. Ansgarego. L. R.

Rembieliński (Stanisław), prawnik żyjący w XVIII wieku, był chorążym ziemi Wizkiej, sekretarzem sejmowym i przybocznym gabinetu króla Stanisława Augusta. Pod jego redakcyją wyszły z druku: Dyaryjusze sejmów kon-wokacyjnego i koronacyjnego w latach 1763 i 1764 (Warszawa, folio); oraz: Konstytucyje sejmu ordy naryjnego warszawskiego (1766, tamże, folio); sam zaś jest autorem dzieła p. t.: Projekt do objaśnienia prawa o kwarcie i dupli, podany na sejm dnia 27 Września 1766 r., w 8-ce.    F. M. S.

Rembieliński (Rajmund), sj^rn poprzedzającego, prezes komissyi województwa Mazowieckiego. Urodził się w r. 1775. Nauki odbywał w korpusie kadetów w Warszawie; w r. 1794 zaciągnął się do służby wojskowej i wkrótce otrzymał stopień pułkownika. W r. 1809 za utworzeniem księztwa Warszawskiego, powołany najrzód na prezesa izby administracyjnej departamentu łomżyńskiego, następnie pełnił urząd prefekta departamentu płockiego i był intendentem armii polskiej. Następnie był prezesem komissyi województwa Mazowieckiego, a w^f r. 1820 marszałkiem sejmowym. Jako urzędnik zdolny i energiczny, człowiek światły i postępowy. Ostatek życia przepędził na ustroniu wiejskiem w obszernych swych dobrach, pracując około szczęścia swych włościan, oraz starając się o podtrzymanie handlu i przemysłu krajowego. Umarł w roku 1841. Wydał z druku: Uwagi nad zasadami podatkowania (Płock, 1811, w 8-ce); Niektóre ogólne uwagi nad ekonomi ją polityczną i jej główną zasadą finansami (umieszczone w Pamiętniku warszawskim na r. 1815, tom III, str. 316); 0 miastach (tamże, na roku 1816, tom IV); Rozmyślanie o wyniosłości (tamże); Człowiek stanu (tamże, tom V); Mowa na posiedzeniu izb połączonych d. 13 Paidzit mika 1820 (Warsz., 1820, w 4-ce). F. M, S.

Rembowski (herb), na tarczy w czerwonem polu, dzida albo rohatyna,

ES CYKLOPEDYJA TOM XXII.    *