page0077

ozenie powtórzyć i cierpliwiej wyczekiwać skutku.

Aby doświadczenie dobrze się udało, należy je często powtarzać na jednym osobniku. Wszelkie szepty i mówienie obcych przeszkadza udaniu się doświadczenia.

Środek czoła jest najwrażliwszy na nacisk — mocno ugniatany—zdaniem Breida—może spowo-wać utratę chwilową pamięci przez porażenie je-dnocześne obu półkul mózgu.

Nacisk na środek brody powoduje większy odpływ śliny, ruchy języka i szczęk, oraz ruchy połykowe. Nacisk na mięśnie żwacze, sprawia ruchy gryzenia. — Dotykanie końca nosa — ruchy wdechowe i chęć do wąchania.

Póki trwa ucisk brody, póty sprawia wzdychanie a niekiedy i szlochanie. Przy jednocze-snem naciskania brody i nosa, widzióć się daje kombinacya płaczu i śmiechu. Szczypanie skóry naokoło oczodołów, wywołuje subjektywną ślepotę na barwy—silniejszą nacisk na korzeń nosa i oczodoły.

Ucisk za uszami, sprawia wyraz dzikości, zgrzytanie zębami, oddech się wstrzymuje, twarz czerwienieje. Przy zwolnieniu rąk, jest nawet chęć do rozbijania.

Kaz, za uciskiem przez phrenologów wskazanego miejsca naśladownictwa, wywołał Breid powtarzanie wymawianych zdań w kilku językach z najwyższą dokładnością — a raz, powtarzanie

http://rcin.org.pl