page0021

11

ny i obie ręce ku niemu wyciągnął. Toż to teraz we dwóch zawiniemy się koło Bolesława, pomyślał sobie, i radował się niebaczny, że mu los przyprowadził takiego nieprzyjaciela Bolesława, który mu jeszcze pomoże w przedsiębranych napaściach na kraj polski. Słuchał w^rięc chętnie wszystkich pochlebstw Piotra, i nawet, jak utrzymują niektórzy, zaprosił go na ojca chrzestnego swej nowo-narodzonej córki. Na zamku prze-myślskim rozpoczął się szereg hucznych biesiad łowami przeplatanych.

Raz w kniei Wołodar Rościsławnwicz znęcony przez Piotra, oddalił się nieco od swoich, a w ten? z ukrycia za krzakami, w^rypadli dwmrscy Dumna jinimo oporu walecznegokniaz‘a, zwuazab go ióo Polski uwieźli. Niektórzy twierdzą, że schwytanie to nastąpiło przy uczcie, że Piotr Rościsła wowieża porwał za wdosy, od stołu odciągnął, powalił na ziemię, związał i „jako orzeł kurę (powiada Mateusz herbu Cholewa) nic bez pobicia wielu kurcząt, uwiózł z sobą.” Kniaź osadzony w zamku Piotra w Książu długo wyczekiwał na wolność. Kroniki ruskie podają, że przez wielkie summy złożone na jego okup, Ruś zubożała. Wołodar zoboY.bązał się jeszcze osobnym traktatem, iż ani on, ani książęta ruscy iego krewni,