page0249

249

w domu „Pod ęatelnią^tt mieszkał w wieku⁰ XVIII. biedny żyd Mojżesz Rothschild, który umierając w roku 1757 nie pozostawił swojemu trzynastoletniemu synowi Majerowi Amszelowi nic, oprócz dobrej rady żeby się sam przebił przez życie.

Trzynastoletni Majer Amszel, który umiał czyta i pisać głównie po hebrajsku, gdyż ojciec marzył dla niego o zawodzie rabina, musiał porzucić tę myśl t zacząć zarabiać na chleb codzienny. Opuszcza więc Frankfurt i udaje się do Hannoweru, gdzie wstępuje na praktykę handlową w domu bankowym Oppenheimera.

Na tej służbie okazuje spryt, wierność i zręczność. Po kilku latach ma już uskładanych trochę pieniędzy, z któremi wraca do Frankfurtu i tam rozpoczyna handel staremi monetami. We Frankfurcie i w okolicy było wówczas dużo zamiłowanych zbieraczy starożytności, wśród których znajdował nabywców na stare talary i medale. W tej dziedzinie okazał się biegłym znawcą, a sława jego pod tym względem doszła do uszu Wilhelma, księcia Heskiego. Generał Estorff, również zamiłowany zbieracz starożytności był tym, który Majera Amszela przedstawił Wilhelmowi. Książę właśnie grał partyę szachów z Estorf-fem, gdy zjawił się Amszel w pokoju. Partya stała dla księcia niekorzystnie, a wówczas Rothschild poprosił o pozwolenie, by mógł księciu poradzić dobre posunięcie. Książę pozwolił, i ten ruch uratował phrtjrę, którą książę wygrał. W ten sposób zawiązała się nić sympatyi między panującym księciem a niewiele znaczącym żydkiem, Rothschildem.

http://rcin.org.pl