page0254

244

ono zasadę podstawową, a zrozumiemy, że świadomość ustanowiona jako przyrząd dyalizujący falowania, odrzuca element stały, bliższy t. j, przyczynek układu nerwowego, a wysuwa element zmienny, który odpowiada przedmiotowi, tak że ruch wnętrzny substancyi mózgowej, oświetlony przez tę świadomość analityczną, stać się może postrzeżeniem przedmiotu. Przyjmując tę hypotezę zwraca się nerwom czuciowym i ośrodkom mózgowym ich własność, że są substratami wyobrażania, i unika się zarzutu, który uczyniliśmy wyżej materyalizmowi i paralelizmowi, że nie tłomaczą jak ruch mózgowy, materyalny, wydać może postrzeganie przedmiotu bardzo różnego od tego ruchu mózgowego a będącego jednak również materyalnym jak sam ten ruch. Nie byłoby w tern właściwie mówiąc ani poczęcia ani przekształcenia lub metamorfozy; przedmiot, który ma być postrzeżony, zawarty jest w prądzie nerwowym, toczy się w nim, trzeba go wyjąć z toni, by go widzieć. To właśnie jest dziełem świadomości.

http://rcin.org.pl