5833211400

interakcji politycy - społeczeństwo oraz zrozumienia przez obywatela, że świadoma i dobra polityka przestrzenna leży w jego interesie, podejmowane działania zawisną w próżni.

Dlatego tak trudne jest podejmowanie pozytywnych działań - ich skala i rozległość paraliżuje. Równocześnie bardziej doświadczeni politycy zdają sobie sprawę, że jedna kadencja wyborcza ciężkiej pracy może nie przynieść spektakularnych rezultatów, że ich wysiłek oznaczać może sukces dopiero ich następców. A w świecie polskiej polityki, to bariera ogromna.

Nie ma jednak alternatywy dla działań pozytywnych, konsekwentnych i upartych, aby wszystkie te warunki zostały spełnione. Potrzebny będzie na to czas kilku lat, przy bardzo sprzyjających warunkach, ale pod warunkiem, że działania te podejmiemy dziś.

Alternatywa byłoby pogarszanie stanu zagospodarowania przestrzennego kraju, zwłaszcza naszych miast, dalsze narastanie korupcji, blokady inwestycyjne, dewastacja terenów publicznych i cennych ekologicznie terenów. Końcowym rezultatem byłaby coraz niższa efektywność gospodarcza naszych miast i coraz gorsze warunki życia ich mieszkańców. W końcu, tracenie nowych szans w Europie. wyłącznie z naszej winy.

DROGI WYJŚCIA

Bardzo ważna jest koncepcją realizacyjna procesu naprawy, trudnego i prowadzonego w niekorzystnych warunkach. Wydaje się, że w realizacji tak skomplikowanego i rozległego zadania najbardziej racjonalna metoda to metoda 'negatywnego utylitaryzmu'.

W odniesieniu do dzieła naprawy gospodarki przestrzennej oznacza to rozwiązywanie kolejnych problemów i usuwanie wad systemu, a nie podejmowanie totalnej reformy i 'uszczęśliwianie wszystkich’. To drugie podejście, nierzadko w Polsce stosowane, w odniesieniu do tak wieloobszarowej, złożonej i obejmującej wiele zagadnień i interesów sfery, jaką jest gospodarka przestrzenna, byłoby mało racjonalne. W ostatnich latach byliśmy świadkami kilku nie w pełni udanych reform, między innymi właśnie z powodu totalitarnego, wszechobejmującego zakresu zadań, jakie reformatorzy przed sobą postawili. A przecież reformy te dotyczyły zagadnień o mniejszym zasięgu oddziaływania, niż dyskutowany tu problem

Podejście takie wymaga, abv zidentyfikować obszary, których naprawa iest sprawa najpilniejsza i realną, dlatego, pamiętając, jak ważne są również inne elementy gospodarki przestrzennej, naprawę tą należy zacząć od jej decydującego segmentu - od problemów planowania i zagospodarowania przestrzennego.

PRIORYTETY PROCESU NAPRAWY

Najpilniejsze działania naprawcze dotyczyć powinny głównych dziedzin gospodarki przestrzennej. Konieczne jest dokonanie przeglądu systemu prawnego - usunięcie wad oraz uzupełnienie luk prawa. Konieczne jest wzmocnienie systemu instytucji publicznych oraz podniesienie kwalifikacji zawodowych administracji i służb planistycznych. Konieczne jest rozpoczęcie szerokiej edukacji społecznej i zawodowej oraz rozwój nauki.

PRIORYTET PIERWSZY - UDOSKONALENIE PRAWA

Tworzenie i realizacja polityki przestrzennej władz publicznych, która określa cele i zasady gospodarki przestrzennej, odbywa się w ramach obowiązujących praw.

One decydują o zasadach, procedurach i formach tej polityki, tworzą jej instrumenty i zapewniają środki działania.

‘BARIERY I PROBLEMY GOSPODARKI PRZESTRZENNEJ W POLSCE' RAPORT KRAJOWEGO SEKRETARIATU „HABITAT” STRONA VII