page0315

315

kaeli stają się one korzystnemi dla obdarowanego. Zaznaczam zatem ponownie, iż tylko wówczas tworzymy rzecz prawdziwie błogosławioną, gdy pomagamy ludziom, zdolnym do własnej pomocy.

Lekarze, pracujący w dziedzinach poznania i leczenia chorób, nabierają coraz większego przekonania, że to nie lekarstwa leczą chorobę, lecz siły, które w organizmie chorego istnieją. Dopiero wówczas, gdy siły chorego spadną popod pewną normalną granicę, udaje się chorobie opanować i zwalczyć ciało. Można się przeto ustrzedz od chorób przez ogólne wzmacnianie ciała. Gdy zaś choroba zagnieździć się zdołała, można ją najskuteczniej wyrzucić, wspierając i czyniąc dzielnymi siły naturalne organizmu.

Tak samo i niepowodzenie, spotykające człowieka w życiu, ma najczęściej przyczynę w jego osobistej małej wartości, w ujemnych stronach jego ducha lub charakteru, w słabości jego woli lub temperamentu.

Jedyną zatem drogą, ażeby te niedostatki usunąć, jest ta, która dąży do wzmocnienia jego osobistości. Jeżeli w jego duszy istnieją osłabione siły wewnętrzne, to je należy wesprzeć, by one zwyciężyły przyczyny niepowodzeń. Tylko jedynie praca wychówa^^Tcza, którą człowiek do siebie samego stosuje, może mu pomódz skutecznie.

Wszyscy pragniemy gorąco, ażeby dobra i błogosławieństwa tego życia mogły być rozdzielone jak najszerzej pomiędzy ludzi. Poczyniono w tym kie-

http://rcin.org.pl