.369
które można wyrazie w postaci: ax2=b, zkąd x a——; wyciągnąwszy z obu
znak podwójny przed
stron pierwiastki kwadratowe otrzymujemy X
pierwiastkiem na drugiej stronie dla tego, że tak -f- I
podnie
sione do kwadratu daje —; a przeto w tym przypadku otrzymujemy dla x dwie wartości równe sobie ze znakami przeciwnemi. Aby to okazać wido-
b /-/Ty
czniej, możemy za — wziąć I y I a wtedy x2—I y — 1 zkąd X2—^ =0, ztąd ^^ —r ■ —0; to równanie może być
sprawdzone dwojako: albo czyniąc aJ-j-r —=0 zkąd a?~—\ —, albo też kła-
dąe X—/ —=0, zkad X—\ —, a przeto otrzymujemy dla X dwie wartości a a
jest urojony (oh.). Równanie powyż
razie — jest odjemne, a przeto
jak wyżej. Może się zdarzyć, że ilości b i a mają znaki przeciwne, w takim b ]/ b •
(7
sze nazywa się niezupelnem, równania zaś stopnia 2-go zupełne dają się zawsze sprowadzić do postaci ax 2\-bx-\-C—o, czyli uwolniwszy a;2 od współ-
czynnika i uczyniwszy —-" p, ~=q, równanie to wyrazi się prościej
X2-\ px-\-q=0. Gdyby w tern równaniu było q=( — i w takim razie równanie
przyjęłoby postać X2Ą-pxĄ-(^ę^ —o, czyli ~°’ czyli (^T
(p\ p V
x-\-— 1=0; zkąd czyniąc x-\-==0 otrzymalibyśmy x=——. Lecz
w ogólności w równaniu x2Ą-pxĄ-q=o, q jest rożne od ( i i dla roz-
wiązania go przenieśmy q na drugą stronę i dodajmy do obu stron P° l ~2 ) ,
a otrzymamy:X2+px+^-~) =(^) ~9> cz>rli
wyciągnąwszy zaś z obu stron pierwiastki kwadratowe będzie:
—q, czyli x=—(jź ) otrzymuiemy w>ec dla X dwie wartości: nazwawszy jedne przez x‘ drugą przez x“ mamy
EMCYKLOfEDYJA TOM XXII.