(należy przy tym zwrócić uwagę, że przełożenia tego nie można wyrazić w postaci stosunku średnic ślimacznicy i ślimaka).
Najczęściej stosuje się przełożenia w granicach i = 7-h 100, a w przekładniach podziału (nie przenoszących mocy) nawet do i 500. Przełożeń i < 7 nie stosuje się ze względu na duże trudności wykonawcze elementów przekładni.
W przekładniach napędowych (o zY > 1) zaleca się taki dobór przełożeń, aby zęby ślimaka nie trafiały zawsze w te same wręby ślimacznicy, czyli aby liczby zębów zx i zr były liczbami wzajemnie niepodzielnymi. Liczba zębów ślimacznicy (przy a0 = 20°) nie powinna być mniejsza niż 30, głównie ze względu na podcinanie zębów.
Jak już wiadomo, liczba zębów ślimaka wynosi najczęściej z1 = 1—4, przy czym zl = 1 stosuje się głównie w przekładniach podziału oraz w przekładniach napędowych samohamownych.
Przekłądnię ślimakową określa się jako samohamowną, gdy kąt wzniosu linii zwoju ślimaka y jest mniejszy od kąta tarcia p. Przy przeciętnych wartościach współczynnika tarcia przyjmuje się kąt tarcia p w 5°, zatem przekładnia ślimakowa jest samohamowna, gdy kąt wzniosu linii zwoju y < 5°. Ze wzrostem prędkości ruchu przekładni zmniejsza się współczynnik tarcia międzyzębnego (a tym samym także kąt tarcia p), dlatego np. we wciągarce suwnic — gdzie ze względu na bezpieczeństwo pracy zapewnienie samohamowności jest szczególnie ważne — przyjmuje się jako graniczną wartość y ^ 2°30'.
Sprawność przekładni ślimakowej zależy (podobnie jak sprawność gwintu) od kąta pochylenia linii zębów ślimaka y oraz od współczynnika tarcia /z i jest określana tą samą zależnością
(11.102)
tgy
tg (y + p)
W przeciętnych warunkach pracy (p « 0,1) sprawność przekładni ślimakowej nie przekracza tj = 0,82, przy czym dla przekładni samohamownych r/ < 0,5.
Obliczanie ślimaków i ślimacznic. Parametrami określającymi uzębienie ślimaka są: moduł osiowy mx i wskaźnik średnicowy q.
Wymiary ślimaka oblicza się w przekroju osiowym, a wymiary ślimacznicy — w jej przekroju czołowym.
W celu ujednolicenia wymiarów ślimaków wprowadzono pojęcie wskaźnika średnicowego q, który jest równy stosunkowi średnicy podziałowej d1 ślimaka do modułu osiowego mx
d,
q = — (11.103)
mx
Wartości modułu osiowego mx oraz wskaźnika średnicowego q są ujęte w normie PN-93/M-88527. Wyjątek z tej normy zawiera tabl. 11.11.
309