page0382

374

Sheil — Shelley

cielem nowo obudzonych dążności. Po wyswobodzeniu katolików, w wielu miejscach Irlandyi wybrany na członka parlamentu, popierał gorliwie 0’Con-nella w kwestyjach dotyczących Irlandyi, lecz okaazał się zupełnie przeciwnym usiłowaniom tegoż co do zerwania jedności trzech królestw Wielkiej Brytanii, a okoliczność ta_: w połączeniu z jego wytworną wymową i jasnym wykładem, zjednała mu szacunek i wziętość nawet u Anglików. Za ministerstwa Melbourn’a oddał przez swe zdolności znaczne przysługi stronnictwu Wigów. W r. 1839 gdy wystąpienie z gabinet u lorda Howick wywołało zmianę w administracyi, Sheil otrzymał urząd vice-prezesa bióra handlowego (Board of trade), a w r. 1041 był mianowany adwokatem generalnym (Judge-Advocate-General). W wielkim processie wytoczonym w r. 1844 przewodnikom stowarzyszenia zwanego Repealassociation wystąpił ze znakomitą mową w obronie Jana 0’Connella, syna sławnego agitatora. Gdy w r. 1846 Wigowie z RusselPem na czele znów objęli ster rządu, Sheil został mianowany dyrektorem mennictwa. W r. 1850 udał się jako poseł nadzwyczajny i minister pełnomocny do Toskanii. Umarł we Florencyi r. 1851. Między jego pracami literackie mi zasługują na uwagę Shetches of fhe Irisch bar, umieszczone bezimiennie w czasopiśmie New Monthly magazine.

Shelley (Percy Bysshe), poeta angielski, ur. d. 4 Sierpnia r. 1702 w Field-place w Sussex, najstarszy syn baronetta sir Timoteusza Shelley, za nieposłuszeństwa przepisom szkolnym i za swoje religijne zdania, wydalony z Eton w 16 roku życia udał się do uniwersytetu w Oxfordzie, i ztamtąd w następnym roku równ.eż został relegowany, ponieważ usiłował przekonać professorów o konieczności ateiznri. I ojciec nawet z nim się rozstał, zwłaszcza gdy ma-ląc lat 19, przeciw woli rodziny wszedł w związki małżeńskie, które następnie nie były szczęśliwe i w r. 1816 rozerwane być musiały. Już w r. 1810 napisał on był poemat (fueen Mab, który później bez jego zezwolenia wydrukowano i w którym jasno wypowiedział sw^roje zasady bezbożne. Zresztą zawierał on mnóstwo miejsc najpiękniejszych i najsilniejszych. Wróciwszy z wycieczki do Szwajcaryi osiadł w pobliżu Windsoru i napisał tu swój wzniosły Alaslor, or the spiritof sol^:1ude. Rozwiódłszy sic z pierwszą żoną, powtórnie zaślubił córkę sławnego Godwina (ob.), napisał w Marlow' poemat The re-volt of Islam i w r. 1818 wyjechał z żoną do Włoch, gdzie spotkał się z lordem Byron. W Rzymie napisał dramat Prometheus unbound. Po nim nastąpiła w r. 1819 tragedya: The Cenci, której przedmiot odraża mimo najwznioślejszych i najpoetyczniejszych ustępów. W latach następnych wydał kilka innych poematów: Helias, Adonais, Rosalind and Iielen, tudzież przekłady z Kalderona i Goethego Fausta. W szczęśliwem kółku domowem. zmniejszyła się jego cierpkośc dla świata, począł być skromniejszym w zdaniach. Ale pływając po morzu utonął d. 8 Lipca r. 1822. Por. Medwin Life of Shelley (Londyn, 2 tomy, r. 1847). Zbiór dzieł jego wyszedł w kilku wydaniach (Londyn, ostatnie 5 tomów, r. 1853). — Shelley (Marja Wollstonceraft), druga żona poprzedzającego, urod. r. 1797, wielkie wrażenie sprawiła swoim romansem Frankenstein (r. 1817) The lasf man, Lodore i inne. Podróże swoje po stałym lądzie opisała w przychylnie przyjętem Rambles in Italy and Germany (Londyn, 2 tomy r. 1844). Umarła w Londynie dnia 1 Lutego, 1851 roku. Syn jej Sir Percy Florcnce Shelley urodził się w roku 1819, odziedziczył po dziadku swoim w roku 1844 tytuł baronetta i znaczny majątek rodzinny.