by miejscowe i pobliskich okolic, fabryk posiada 2, rękodzieł ni 6, szkołę powiatową. F. M. S.
RÓWnobOCZny. Trójkątem albo wielokątem równobocznym nazywamy trójkąt albo wielokąt mający wszystkie boki sobie równe. W trójkącie równobocznym wszystkie kąty są sob\e równe; każdy wielokąt foremny jest równoboczny.
Równokątny. w geometryi wielokątem równokątnym nazywramy wielokąt, w którym wszystkie kąty są sobie lówne; takim wielokątem jest każdy wielokąt foremny. Tegoż wyrazu używają jeszcze w innem znaczeniu, a mianowicie: dwa wielokąty nazywają równokątnemi, jeżeli kąty jednego są równe odpowiednio im położonym kątom drugiego wielekąta.
Równokształtność albo Izomorfizm. Oddawna już mineralogowie zwracali uwagę na szczególną nieprawidłowość, jaką przedstawia pewien gatunek węglanu wapna, którego postać pierwotna krystaliczna nie jest ta sama co innych gatunków; w rzeczy samej, postacią pierwotną arragonitu jest grania-stosłup romboidalny, postacią zaś pierwotną węglanu wapna pospolitego jest romboedr. Najściślej dokonywane rozbiory nie wykazały najmniejszej różnicy w składzie chemicznym tych ciał; obecność zaś węglanu stroncyjany, odkryta w niektórych odmianach, nie ma tutaj żadnego znaczenia, gdyż nie zawsze się napotyka. Spostrzeżenie uczynione nad siarką, która jest ciałem pojedynczem, otworzyło nowe pole do badań dla chemików i mineralogów. Mitscherlich okazał, że siarka może się przedstawiać w dwóch postaciach pierwotnych, to jest w óśmiościannch o podstawie rombowej i w graniastosłupach pochyłych o takiejże podstawie, poczem dla objaśnienia różnic w pośtaciach krystalicznych nie potrzeba już było uciekać się do okazania różnic zachodzących w składzie chemicznym. Z drugiej strony, mineralogowie z powodu zgody w pewnych własnościach fizycznych zaliczyli do jedne., rodziny minerały, jak: granaty, piroxeny, i t. d , w których analiza wykryła skład różny: miejsce glinki zastępował tlenek żelaza, miejsce sody potaż, i t. d.; jednał* że ciała złożone nie różniły Stę wcale cechami im właściwemi. Mitscherlich zastanawiając się nad pojedyńczemi podobnemi wypadkami, okazał, że pewne ciała mogą się wzajemnie zastępować w związkach, przyezem postacie krystaliczne tychże związków nie doznają zmiany; związki takie zowią się, rowno-lu>ztaltnemi albo izomorficznemu., własność zaś równo-lrsztaltnością albo izomorfizmem.
Równoległe. Dwie linije znajdujące się na jednej płaszczyźnie i nigdzie z sobą się nie przecinające, chociażby były jak najdalej przedłożone, nazywają się linijami równoległemu Linije równoległe w całej długości są jednakowo od siebie oddalone. Nietylko dwie lecz ilekolwiek może być linij względem siebie równoległych. Liniją prostą równoległą do płaszczyzny albo płaszczyznami względem siebie równoległemi nazywramy limję i płaszczyznę albo płaszczyzny z sobą się me przecinające, chociażby najdale, w którymkolwiek kierunku były przedłużone. Z równoległości linij i płaszczyzn wynika wiele ważnych prawd geometrycznych, z których przytoczymy ważniejsze. Płaszczyzna przesunięta przez dwie którekolwiek linije należące do układu linij równoległych jest równoległa do innych linij. Przecięcie się płaszczyzny z płaszczyzną przechodzącą przez liniję prostą równoległą do tamtej płaszczyzny, jest równoległe do linii, przez którą druga płaszczyzna przechodzi. Przet.ęcia się płaszczyzn równoległych z inną płaszczyzną są równoległe względem siebie. Części linij równoległych zawarte pomiędzy linijami albo płaszczyznami względem siebie równoległemi, są sobie równe. Dwie linije albo dwie płaszczyzny