page0504

BIBLIOGRAFIA

Bujak F., 1905, Studia nad osadnictwem Małopolski, Rozprawy Akademii Umiejętności, Wydz. Filoz.-Hist. 47, Kraków.

Buttler D., Kurkowska H., Satkiewicz FI., 1973, Kultura języka polskiego. Zagadnienia poprawności gramatycznej, Warszawa (rozdziały: Odmiana nazwisk rodzimych i obcych; Odmiana nazw miejscowych, 226-251; Tworzenie przymiotników od nazw miejscowych, 116-123).

Bystrori J. S., (1915) 1995, Megalomania narodowa, Warszawa.

Bystroń J. S., (1915) 1995, Nazwy i przezwiska grup plemiennych i lokalnych, (w:) J. S. Bystroń, Megalomania narodowa, Warszawa, 63-108.

Bvstroń J. S., 1927, Nazwiska polskie, Lwów, wyd. 2 Lwów-Warszawa 1937

Bystroń J. S., 1938, Księga imion w Polsce używanych, Warszawa.

Cetwiński M., 1995, „Przewodnik wyborny". Początki krytertum imionowego w badaniach nad społeczeństwem Polski piastowskiej, (w:) Genealogia. Studia i materiały historyczne, t. 5, red. M. Górny, Poznart-Wrocław, 87-106.

Chojnacki J., 1996, Nazwy terenowe w północno-zachodniej części województwa konińskiego, Poznań

Chrematonyma z hlediska teorie a praxe, 1989, red. R. Śramek i L. Kuba, Brno.

C i e ś 1 i k o w a A., 1988, Sposoby przenoszenia apelatywów do kategorii nazw osobowych, (w:) V Ogólnopolska Konferencja Onomastyczna, Poznań, 85-89.

Cieśli ko w a A., 1990, Staropolskie odapelatywne nazwy osobowe. Proces onimizacji, Wrocław.

Cieślikowa A., 1991, Derywacjaparadygmatyczna w staropolskiej antroponimii, Kraków.

Cieślikowa A., 1992, Rodzaje ekspresji w tworzeniu nazw osobowych, Polonica 15, 111-119.

Cieślikowa A., 1993, Nazwy własne w różnych gatunkach tekstów literackich, (w:) Onomastyka literacka, red. M. Biolik, Olsztyn, 33-39.

Cieślikowa A., 1993, Rola derywacji paradygmatycznej w tworzeniu prasłowiańskich imion dwuczłonowych, (w:) Namenkundiiche Informationen, Beiheft 17, Anthropo-nymic Slavica, red. W. Wenzel, Leipzig, 37-43.

Cieślikowa A., 1994, Tendencje słowotwórcze w języku mówionym w okresie średniowiecza, (w:) Studia historyczno językowe I, red. Z. Krążyńska, M. Kucała, Kraków, 15-21.

Cieślikowa A., 1996, Jak „ocalić" w tłumaczeniu nazwy własne?, (w:) Między oryginałem a przekładem II. Przekład, jego tworzenie się i wpływ, red. J. Twardzikowa i M. Filipowicz-Rudek, Kraków, 311-320.

Cieślikowa A., w druku, Miejsce przezwiska w systemie antroponimicznym (historia a współczesność).

Cieślikowa A., w druku, Oronimia Gorców. Rozważania teoretyczno-metodologiczne, Ósterreichische Namenforschung.

Citko L., Dancewicz L., 1996, Typy strukturalne antroponimów w XVI-wiecznym województwie podlaskim, (w:) Antroponimia słowiańska, red. E. Wolnicz-Pawłowska i J. Duma, Warszawa, 83-92.

Coseriu E., 1955, El plural en los nombres propios, Revista Brasileira de Filologia 1/1, 1-16; wersja niemiecka (poprawiona): Der Plural bei den Eigennamen, Reader zur Namenkunde I, 1989, 225-240.

Czopek B., 1988, Nazwy miejscowe dawnej ziemi chełmskiej i bełskiej (w granicach dzisiejszego państwa polskiego), Wrocław.

Czopek B., Duma J., 1997, Zum Verhaltnis von Orts- und Gewassernamen im Gebiet um Stettin, Onomastica Slavogermanica 23, 239-252.

Czopek-Kopciuch B., 1995, Adaptacje niemieckich nazw miejscowych w języku polskim, Kraków.

500