page0640

689

Rzepak — Rzesiński

zasiane kiedy zkwitnie, sprawia ładny widok między innemi polami, bo jakoby płonęło piękną, jasną, złoto-żółtą barwą, a wy zapach z rzepaków kwitnących juz zdała zalatuje, nęcąc całe roje pracowitych pszczółek, gdzie w miodzie i wosku, znajdują obfite żniwo. W końcu Czerwca rzepaki zimowe dojrzewają i zbiórka odbywa się szybko a ostrożnie, aby nasienia łatwo ze strączków wypadającego nie uronić. Dobry rzepak wydaje pospolicie 33—39 procentów oleju (ob.); niemniej i rzepik, któryby był może stosowniejszy do naszega klimatu, jak rzepak, bo jest rośliną krajową, dziko rosnącą. Pozostałość po wyciśnieniu oleju z nasion rzepakowych makuchami zwana, daje wyborny pokarm bydłu. Także rzepaki zimowe mogą być zźynane w jesieni i na wiosnę i bydłu na paszę dawane. Odmiana zaś ogrodowa rzepaku z liśćmi nieco kędzierzawemi albo czerwonemi, siewa się niekiedy po grzędach umyślnie na wczesną sałatkę wiosenną. Inna odmiana rzepaku o korzeniu bardzo zgrubiałym, mięsistym, zowie się brukwią albo karpielami (ob.); jak znowu odmianę rzepiku z takimże korzeniem, ale daleko mniejszym, nazywają także rzepą (ob.).    F. Be....

Rzepichai żona Piasta, (ob.) a podług kronikarza Marcina Galla, zwała się Rzepka. Matka jedynego syna Ziemowita, który panował w Polsce po ojcu, co nadał całej dynastyi imię swoje.

Rzepleń, Ob. Rzypień.

Rzepnica, od. Ognicha.

Rzepnickl (Franciszek), dziejopis, jezuita, urodził się w Wielkopolsce 1710 r., wstąpił do towarzystwa w Krakowie 1795, professyją czterech ślubów 1744 w Kamieńcu uczynił. Uczył po szkołach niższych lat 4, filozofii lat 9, był ministrem kollegiów lat 4, prokuratorem prowincyi 19, a przez 7 ostatnich lat przed zniesieniem zakonu, prefektem archiwum prowincyi w Krakowie. Umarł we wsi Pamiątkowo, blisko Poznania 1780 r. Wydał z druku: 1) Vitae Praesulum Poloniae et M. D. Lithuaniae, res praecipue illo-rum temporibus gestae ad a. 1760 origo ecclesiarum cathedralium IV libris comprehensae, (Poznan, 1761—1763, 3 tomy, w 8-ce). Dzieło to w krótkości zawiera życia wszystkich biskupów polskich przez rozmaitych autorów opisane, z wyrażeniem ich zasług i zalet w Kościele chrześcijańskim. Są tu ciekawe i ważne wiadomości o uczonych biskupach naszych, co oni dla nauk w kraju uczynili, lecz pochwały te są po większej części ogólne. Ma zresztą i tę zaletę, że w innych pismach o nich jest pórozpraszane to, co znajduje tu czytelnik w treści zebrane. 9) Ristoryja o pomnożeniu wiary chrześcijańskiej w państwach chińskich, z dokładną wiadomością tychże państw z dziejów towarzystwa Jezusowego wyjęta, ^Poznań, 1765, w 8-ce). Pismo to dzieli się na dwie części: w pierwszej jest mowa o rozkrzewieniu ewangelii, w drugiej zaś opis Chin, co do mieszkańców, ich zwyczajów, praw, religii i t. d. 3) Historyja prześladowania wiary chrześcijańskiej w Japonii, przekład z łacińskiego, (tamże, 1763, w 8-ce; wyd. 9-ie, tamże, 1769, w 8-ce), w którem od stronnicy 191, umieszczone jest życie Wojciecha Męcińskiego jezuity.    F. M. S.

Rzepnik, czyli Rzepik ob. Rzepak i Ognicha.

Rzesiński (Jan Kanty), prawoznawca i biblijograf, doktor filozofii i obojga prawa. Urodził się w Galicyi 1803 r., nauki odbywał w Krakowie, gdzie po ukończeniu uniwersytetu, został adjunktem przy bibnjotece uniwersyteckiej, a w r. 1898 doktorem obojga prawa. Z początku zajmowała go piękna literatura, i sam pisał wiersze, które drukowano po pismach czasowych, później zwró-