745
rywkę zajmował się niemi z ciekawości, znał je, lubił i starał się rozszerzać. Za najdzielniejszy do tego środek uważał język ojczysty i zamiłowanie w nim posuwał do takiego stopnia, że nieledwie całą mądrość zasadzał na jego wydoskonaleniu, czystości, wdzięku i piękności. W r. 1814 zrzekł się rektorstwa, zajmując tylko obowiązki astronoma i członka komissyi edukacyjnej litewskiej, które pełnił do r. 1825. Poczem otrzymawszy żądane zupełne uwolnienie, resztę życia przepędził w Jaszunach, dobrach brata swego Jędrzeja, o mil 4 od Wilna, i tam w domu przez siebie postawionym, mieszkając przy swojej synowicy Zofii Kalińskiej małżonki Michała, umarł d. 21 Listopada 1830 r. Dzieła jego drukiem ogłoszone, są: 1) In landem Dim Stanislai Gasiuurif ani Ora-Ho (Kraków, 1776, w 4-ce). Rozprawa na stopień doktorski. 2) Kalendarze na rok 1777 i 1778 swego układu astronomicznego i redakcyi literackiej, znacznie od dawniejszych Krakowskich różniące się. 3) Hc< hnnku algebraicznego Teoryja przystosowana do linii krzywych (Kraków, 1753, 2 toiny, w 4-ce). 4) Rozprawa o Koperniku (Warszawa, 1802, w8-ce, umieszczona
w Rocznikach Tow. War. Prz. Nauk. i drukowana po francuzku 1803 r. (Warszawa, 1803; wyd. 2-gie pomnożone, tamże, 1818; trzecie, w Paryżu, 1820; angielskie, w Dublinie, 1823; włoskie pomnożone kilku dodatkami we Florencyi, 1830. 5) Geograf ja, czyli opisanie matematyczne i fizyczne zie
mi (Warszawa, 1804; wyd 2-gie przejrzane i poprawne Wilno, 1809; 3-eie, tamże, 1818. Rossyjskie tłomaczenie przez Kaniewieckiego, wyszło w Charkowie, 1817). 6) Reflewions sur fes passages relatifs a 1'histoire et aux
affair es de Pologne inseres dans l'ouvrage de M. VPierś (Paryż, 1804, w 8-ce). Napisana przeciwko dziełu uwłaczającemu historyi i narodowi Polskiemu, które było uwieńczone. Tłomaczenie polskie umieszczone w Pamiętniku Warszawskim na r. 1804 i oddzielnie (Warszawa, 1823, w 8-ce). 7) Żywot uczony i publiczny Marcina Poczobuta (Wilno, 1810). 8) Żywot P. Zawadowskiego (Wilno, 1814). 9) Ży wot literacki Hugona Kołłąta ja ( tamże, 1814). 10) Trygonometryja kulista analitycznie wyłożona (tamże, 1817: wyd. 2 tamże, 1820); niemieckie tłomaczenie przez Feldta, professora w liceum Bydgoskiem, wyszło w Lipsku, 1822.) 11) 0 rachunku losów (Wilno, 1817). Wszy
stkie jego dzieła wyszły razem najprzód pod tytułem: Pisma rozmaite (Wilno 1814, 2 tomy; wydanie 2-gie, tamże pomnożone, 1818—1822, 4 tomy, w 8-ce; wydanie 3-eie, wyszło w Warszawie w 7 tomach, 1837—1839). Obszerniejsze szczegóły życia Śniadeckiego, są w dziele pod tytułem: Pamiętniki 0 Janie Śniadeckim przez Michała Balińskiego (Wilno, 1865, 2 tomy).— Slli<l(l6Cki (Jędrzej), brat poprzedzającego, znakomity chemik, biegły lekarz, fizyjolog i wzorowy pisarz, urodził sif w Żninie 30 Listopada 1768 r. Początkowa nauki pobierał w Trzemesznie, następnie pod opieką i przewodnictwem brata Jana, w Krakowie, gdzie w giminazvjum Nowodworskiego wkrótce wielkiemi zdolnościami i pilnością się odznaczył, w nagrodę której medal złoty z rąk króla Stanisława Augusta, zwiedzającego tę szkołę w r. 1787, otrzymał. Zrazu po-ciągniony przykładem starszego brata, przy zaczęciu nauk w akademii krakowskiej poświęcił się był matematyce i miał się sposobić na inżeniera, lecz następnie zmienił przedsięwzięcie i oddał się nauce lekarskiej. Po ukończeniu trzyletniego kursu w r. 1791 udał się do Wiednia, a ztamtąd do Pawii, gdzie przez dwa lata kształcił się w tej sztuce pod najsławniejszymi wówczas mistrzami, i stopnieih doktora medycyny i filozofii w r. 1793 zaszczycony został, Z Pawii pojechał do Edynburga, i tam dawszy się poznać z rozległej nauki, miał ofiarowane sobie miejsce lekarza w służbie kompanii indyjskiej. Nie przyjął atoli