scandjvutmp10301

250

W Malabarze, Bengalu. w Lahorze, w Benarcs, w całym In-dostanie i Mongolii, czyli w całej części Azyi z tej strony liaugesu, kobiety w ogólności dosyć przyjemne, są niskiego wzrostu, cery brunatnej i drobne , juz to z przyczyny gorącego klimatu , który je wycieńcza, juz dla tego że bardzo młodo za mąź idą, w dziesiątym lub dwunastym roku, wprzód nim się dostatecznie budowa ich ciała rozwinie. Z przyczyny nieustannej transpiracyi ciała, skóra ick wydaje się zawsze świeża : dla nadania jej giętkości smarują ciało i włosy balsamicznym olejkiem, przydawszy do niego zapachy, a przytem zawsze troskliwie spędzają włosy z całego ciała. Mówią źe z natury wązkie są szczęki u kobiet malabarskich (1), źe w miarę wielkości ciała za długie mają nogi, i za wysoko osadzone uszy. Wszystkie kobiety wschodnie, według zdania wielu podróżnych, mają z natury miednicę bardzo szeroką, a z tej obszerności wynikają szczęśliwe i łatwe porody, nawet wtedy gdy tćż kobićty zostaną matkami w dziewiątym lub dziesiątym roku swego wieku, o czem zapewniają wszyscy podróżni (2). Słuszną tego daje przyczynę Russel co do kobiet w Alepie (3), przypisując ją ciepłym kąpielom, tak często w owych krajach używanym. Zdaje się nam że do tego skutku przyczynia się także powszechny w Azyi zwyczaj siadania z założonemi na krzyż i pod siebie nogami. co wiele wpływać może na rozrastanie się tćj części ciała, kiedy tymczasem nasz sposób siadania nie może sprawić tego skutku, .lattynki i Bengalki uważane są za najlubieżniejsze wlndyjach; przekładają one białych Europejczyków nad wszystkich Indyjauow (4). Są to małe bardzo żywe brunetki mówiące zwykle bardzo głośno i prędko (a). Bajader-ki, tancerki i razem nierządnice indyjskie, Almejki i (ihwassyjki, tęż sarnę grające rolę w Egipcie, posuwają częstokroć rozwiązłość

dnych; znakomitsze kobiety a szczególniej liioros, czyli księżniczki krwi królewskiej tak dalece wyższe są nad te prawa, iż prawie nie wolno skarżyć się mężom na ich niecnoty. ,,Zaiste, mówi O. Hieronim Lobo, trzeba być mocnym chrześcijaninem, żeby ^cierpieć bez szemrania taki afronł.“ (Relat. d’A!>issinie, str. *19, Paryż 1758 in 4o).

(1) Taw, Cu tal. rarioT. mat.

(1) Charriin, Voyage en Perse, t. VII, str. 164 i t. VI, str. 574. Paxman iWedtc. Indor, str. 43.

(3)    Nat. Hitt. of Aleppo, str. 79.

(4)    Fr Pyrard Voyag. str. 353; i cześć II t. I, str 65

(5)    Georg Forster, 1 oyage du Uertgnte u Pelertbourg, par lerre. Paris 1805 in 8o, tom I.