stawia nam przed oczy, a które wołają na nas: »Proszę was tedy, bądźcie naśladowcami moimi, jakom i ja Chrystusów (1. Kor. 4, 16.). Przez swoje wielkie uroczystości i święte ceremonie, za pomocą których w tak wzruszający, a przystępny sposób przedobraża nam wielkie tajemnice zbawienia; przez dźwiganie i popieranie sztuk i umiejętności, które wprzęga do służby Bożej celem podniesienia jej wspaniałości i ocala przez nie idealne życie człowieka; przez swoją ogromną powagę, z jaką przemawia do świata, napomina i przestrzega i z całą siłą prowadzi do Boga, źródła wszelakiego błogosławieństwa i szczęścia. Jest przeto ze względu na całą swoją działalność najzbawienniejszym czynnikiem wychowawczym. Wszędzie, gdzie tylko stopę swoją postawi, tworzy fundament pod chrześciańską kulturę i cywilizacyę, pod chrześciańską sztukę i umiejętność, jak tego wspaniale dowodzi jego działalność misyonarska.
W kościele osobistością wychowującą jest kapłan, a to tak wskutek otrzymanych święceń, jak i swego zawodu. Ludzkość, a osobliwie też młodzież wychowywać dla Boga i dla wiecznego życia jest jego specyalnem zadaniem; dlatego Chrystus ustanowił kapłaństwo, dlatego też i święcenia kapłańskie zaprowadził i przywiązał do nich osobliwsze łaski potrzebne do tego zawodu. Prawo i obowiązek kapłanów co do wychowania są zatem uzasadnione w ich boskiem posłannictwie. Do nich mówi dziś jeszcze Chrystus, to co niegdyś powiedział do Apostołów: »Jako mię posłał Ojciec i ja was posyłam* (Jan. 28, 21.) »Idąc tedy nauczajcie wszystkie
narody......nauczając je chować wszystko, co wam kol-
wiek przykazała (Mat. 28, 19. 20). To co Chrystus rozpoczął, muszą oni przez wszystkie stulecia w jego imieniu i z jego rozkazu dalej prowadzić, ażeby wszyscy ludzie stali się uczestnikami Jego prawdy i łaski, a przez nie wiecznej szczęśliwości. Stąd pełne znaczenia słowa Boskiego Zbawiciela: »I\to was słucha, mnie słucha; a kto wami gardzi, mną gardzi. A kto mną gardzi, gardzi onym, który mię posłał«. (Łuk. 10, 16.). Kapłan tedy przez samego Jezusa Chrystusa został ustanowiony wychowawcą, a jego prawo wychowawcze wskutek tego jest. pierwotnem i opiera się na pozytywno-Boskiem prawie i rozkazie.