scandjvutmpc301

Śpiew.    181

Bardzo ważną rolą odgrywają przy śpiewie słowa i treść piosenki; dziecko powinno ją rozumieć i odczuć. Dobrze jest poprzedzić piosenką rozmową, pogadanką lub dać odpowiedni obrazek.

Przy piosence np. „Ptaszek w zimie“ opowiedzieć dziecku o ptaszku, który zziąbniąty skakał pod oknem, zobaczyła to dziewczynka, domyśliła sią, że ptaszek jest głodny i nasypała mu ziarnek i okruszynek ze stołu. Tu nastąpuje piosenka. „Puk, puk, ptaszek w okieneczko: „Otwórz, otwórz, panieneczko. „Bo to teraz straszna zima; w polu i ziarneczka niema“. Panieneczka otworzyła i ptaszynką nakarmiła" i t. d. — Czy ptaszek przemawiał do dziewczynki? Nie, tylko świergotał „cir, cir“, ale dziewczynka zrozumiała, o co mu chodzi.

Melodja i rytm powinny być bardzo proste i łatwe, unikać trzeba nut bardzo wysokich, jako też bardzo niskich; zdołu D pod linją pierwszą, zgóry D na czwartej; zaś małe dzieci bądą śpiewać piosenki w granicach pią-ciu, sześciu dźwiąków środkowych. Rytm powinien być bardzo wyraźny.

Od dzieci starszych możemy wymagać, żeby dobrze otwierały usta, wyraźnie wymawiały słowa, głową prosto trzymały i ramiona miały wtył podane.

Przy nauczaniu dzieci śpiewek, wychowawczyni postą-puje w sposób następujący: Po dokładnem omówieniu treści piosenki uczy jej dzieci, muszą one dobrze znać słowa, nim poznają melodją. Poczem wychowawczyni śpiewa im piosenką sama, za drugim razem śpiewa znów to samo, a dzieciom każe powtarzać za sobą z początku cicho, potem coraz głośniej, żeby jednak nie przewyższały głosu wychowawczyni.

Melodji uczą sią dzieci ze słuchu. Głośne wykrzykiwa-