75
na dworze Fryderyka II króla Sycylii, stanowi prawie zupełny dowód, że ona wzięła swój początek u Sycylijczyków. Fryderyk II nietylko zaszczycał swoją łaską i zachęcał poetów, lecz i sam w niój sił swoich próbował. Za przykładem ojca poszedł i Syn Enzo, król Sardynii i kanclerz Fryderyka Piotr delle Vigne. Niektórzy zaliczają także do najdawniejszych poetów i Sgo Franciszka, z piórwszeini jego dwoma towarzyszami, bratem Eliaszem i Pacyfikiem. Wszyscy wyżej przytoczeni poeci przemilczeni 6ą u Dantego, który największe pochwały oddaje Guido Guinicelli, żyjącemu przy końcu XIII wieku. Po nim następują: Guido Ghislicri, Buonagiunta da Lucca, Tom-maso i Ugolino Bucciola, Guittone di Arezzo, i Guido Cavalcanti. Ten ostatni był wielkim przyjacielem Dantego; zajmował się filozofią, napisał wierszami o sztuce retorycznej, i Canzene o naturze miłości. Rodem był florentczyk, należał do partyi wichrzących Florencyą i zesłany na wygnanie do Serzono, tam umarł. Styl jego jest więcćj wykształconym, & z odrobienia przedmiotu widać, że znał dobrze poruszenia serca ludzkiego i filozofią jnoralną. Canzo-ne jego o naturze miłości tak była sławną, że rzadkie nawet talenta poświęcali się układaniu nad nią komentarzy. W końcu wypada nam wspomnieć Ninę Sycylankę, która przez miłość ku Dantemu z Majano, poecie florentyńskiemu, nazwała się Nina Dantego, i była pierwszą poetką włoską. Taki był stan poezyi włoskiej przed Dantem, w szczupłych liryzmu zamknięty szrankach, jeszcze się nie śmie na coś wznioślejszego zdobyć! Poetom jeszcze brakuje śmiałości, zapału, śpiewają krótko, boją się, próbują tylko czy też na nowo naciągniętej lirze włoskiej coś zagrać można I
Nakoniec przystępujemy do samego Dantego. Dante Alighieri urodził się we Floreucyi dnia 27 maja 1265 roku z ojca Alighiero degli Alighieri i matki. Bella, i otrzymał imię Durante, potćm przez zdrobnienie i skrócenie przerobione na Dante. W dziesiątym roku swego życia pokochał Beatricę, czyli Bice, córkę Folco Portinari, jednego z nim wieku, i miłość swą pomimo jej śmierci w roku 1290 nastąpionej do grobu przechował. Uderzającą a jednak niezaprzeczoną jest ta okoliczność, że naj wznioślejsi poeci: jakoto Ariosto, Tasso, Petrarka, w ziemskiój miłości, znajdowali bodziec, który ich nad gmin wywyższył, że miłość ta rozniecała w nich iskrę gieniuszu, za po.-mocą którego do wieczności się przedarli. Miłość ku Beatrice, miłość czysta, platoniczna, jaka się tylko w sercach młodzieńczych i nieskażonych rodzi, dochodzi w Dantem Swego zenitu, staje się uznaniem i intencją najwyższego dobra, jako święte palladium trwa wiecznie w świątyni jego serca, i doprowadza go do ideału piękności! Czyliżby tylko jedna namiętność miłości miała otwierać drzwi do raju poezyi? A jednak trudno się na to nie zgodzić. Zaraz z młodości swojej Dante utraciwszy ojca, który mu znaczny majątek pozostawił, oddał się zgłębieniu nauk ścisłych i literatury pod kierunkiem sławnego Brunctto Latini, sekretarza Itzeczy-pospolitej florentyńskiej, poety i filozofa. Niemałą także odniósł korzyść z przjjaźui Guido Cavalcanti i innych ówczesnych poetów. Lubił nadto Dapte sztuki piękne, i w przyjaznych zostawał stosunkach z miniaturzystą Odcrigi, malarzem