Sponsorzy2P101

107

Król Dunkan przybywa do zamku Machbeta, Mnchbet walczy eara z sobą, lęka się sprawiedliwej kary nieba, wspominn święte prawą gościnności.

•n    e i .,    i    i-' sit

Ta podwójna urność trzyma nad nim straż:

Naprzód jestem jego krewny i poddany,

Wzgląd podwójny każe nie przelewać krwi;    iin. ^u

Potem jak gospodarz, jam obowiązany Przed mordercą jego zaryglować drzwi,

Nie iść z nożem sam. Zwłaszcza, że ten Dunk«u Tak ma słodki rząd, świetne tak przymioty,

Że jak aniołowie wszystkie jego cnoty Wzniosą nakształt trąby za nim silny głos,    i J

Aby ten przeklęty wstrzymać mordą cios.

(■PHI o Mb *    . i.'tat'01'łi.

Ale dumna małżonka popycha go do zbrodni, daremnie Machbet czyni jej przedstawienia.

r ». fł x.QOb 03 , isL

EJ nie chciejmy Iść dalej w taką sprawę;

Tylko com odebrał dowód jego łask,

I n ludu mam piękDą złotą sławę,

Którą clicę dziś nosić, gdy jej nowy blask

NI tak prędko rzucać. | ,l-    - ar

■ i i    ilnk’ rnf^w

Lady Machbet odpowiada mu na to:

*f*aaiu vA a* abs łod ni,-- jaisT Byłaż twa nadzieja

Pijana, gdyś ją wdział? Spałaż do tej pory?

Czy się budzi teraz, by tak drżąca, Wada Oglądała cel pierwej upragniony.

. Odtąd wiem jak cenić miłość twą wypada:

Nie śmlćsz zostać tern w czynach, czem w żądania;

Chciałbyś mieć eo sądzisz za ozdobę życia,

I żyć jako tchórz nawet w twojem zdaniu.

Chciałbym, słowo twe; a nie śmiem• ma przeszkodę.

Jak kot pragniesz ryb, a iść nie chcesz w wodę?

<    l

C    MACHBET.

Dajże pokój, śmiem co przystoi człeku.

A kto więcćj śmie, taki nie jest człekiem.

- ‘ wł i.a    .    ⁷ i

.nows LADY MACHBET. ,dl* cli! \ V/

Dziś trar wszystko złożył, porę tobie dal,

A ty puszczasz z rąk. Jam karmiła dziatki Znam dla niemowlątka czułą miłość matki:

:ń"H nlt r