scandjvutmp22401

—    Ka-ka ta-ka...

Brzeski z trudnością tłumił śmiech, słuchając jąkania Siuja, a topograf wciąż jeszcze dolewał oliwy do ognia:

—    Co to jest?! ka-ka ta-ka chło-pa ka chi-cho-ta go-ta?! Brak szacunku! Aha ! poniewieranie prawami ste-powemi. Pan ich, widzę, nie zna i nie szanuje!... Oho!... My pana nauczymy moresu, niemieckiego moresu! I za co to? Za to, że zamiast jednego dobrego tłumacza, wzięliśmy dwuch kiepskich. Nigdy ludzie nie poznają się na nowych wynalazkach!... A tymczasem, przecie to takie proste: siła złego dwuch na jednego... Pan ba-ra-dzoo mo-ło-dy !... — żartował topograf, naśladując naprzemian głos barona i Siuja.

—    Cicho, słuchajcie... Zdaje się, że tam coś ważnego !... — wstrzymywał ich doktór.

Istotnie, Chińczycy po wymianie zwykłych grzeczności zaczęli obszernie przekładać coś, czego Siuj nie mógł, czy nie chciał przetłumaczyć. Baron niecierpliwił się.

—    Cóż oni mówią? Dla czego nie tłumaczysz?

Siuj długo namyślał się, nim powiedział z przerażeniem w oczach:

—    Bi-ty-wa!

—    Co za bitwa ? Z kim ?

—    Dunganie... Powstańcy... Tak miarkuję z ich mowy... — objaśnił Małych.

Baron poruszył się i zwrócił twarzą do tłumacza:

—    Więc co ? Powiedz wyraźnie, o co chodzi ?!

—    Powiadają, że przez Chami, przez Tziań-juj-guań i Lań-czźon-fu przejść niepodobna, że trzeba zwrócić na Kobdo, Urgę, Kałgan, jak zwykle chodzą cudzoziemcy — powtarzał Małych.

Baron milczał długą chwilę. Wskazana zmiana kie-

47