scandjvutmp8d01

ni

O święty Ojcze! prosim wszysey Ciebie,

Ratuj nas, ratuj każdego w potrzebie,

Zjednaj nam nędznym grzechów odpuszezenie, A potem duszy po śmierci zbawienie.

30.    X. Odrobina.

W lad - ca Naj-wyż - szy nad światy wszyst-ki _m - mi, Bóg zni-zin

n i_	, , i J J	r li. , ..
Jdł -	* - ^9 9 \
	1 ^ł w
2 ~ r 1 M I. J m :
" T r IM^1 ziemskich wzniósł Ciebie, Win		^ r ^r r r m r .en - ty, w po - czet Swój świę - ty.

Rodzi Cię na świat lepianka wieśniacza,

Lecz te ciemności blask rychło otacza;

Nędza Cię karmiąc, hoduje dla siebie

Pomoc w potrzebie.

Byś umiał prędko nieść ulgę w niedoli.

Wprzód cierpisz twarde przygody niewoli;

Lecz pana Twego gdy prawda zdobywa,

Pęta Ci zrywa.

Odtąd Twe czyny szeroko rozbrzmiały,

Kościół Twą pracą odradza się cały:

Świętość w kapłanach, a martwa u ludzi Wiara się budzi,

Chory, sierota, lud wszystek ubogi Ojcem Cię zowie, bo każdy Ci drogi;

Gdy ciału mnogie pomoce gq(tujesz,

Dusze ratujesz.

Na roakas królów do rady ich wchodzisz,

W sprawach Kościoła mądrością przewodzisz; Mniejszać o zaszczyt: dla kraju i ludu

Nie szczędzisz trudu.