scandjvutmp7801

2*0

(Mozę! niech za Twym przykładem Wszystkiem dla nas będzie Bóg,

Niech idziemy Twoim śladem Wśród wygnańczych ziemi dróg!

W sercu naszem niech nosimy Znamię Jezusowych Ran;

Ojcze, łaski tej prosimy,

Niech nam jej użyczy Tan!

Nieoh w ubóstwie i pokorze Trwamy przez ten ziemski czas,

Aż wieczności błysną zorze,

Aż Bóg z Tobą złączy nas.

O Franciszku! możny w niebie U Jezusa, Maryi stóp,

Twoje dzieci proszą Ciebie:

Dla nas wszystkich miejsce zrób!

Do św. Jana Nepomucena.

„Czemuż tak rozkaz surowy ? Jestem na wszystko gotowy, Wiem, jaka tam nowina, śmierci mojej godzina".

Pyta się król Jana śmiele, co Mu królowa w kościele Do ucha powiadała, z czego się spowiadała.

„Wolę wszystkie męki znosid, niż jedno słowo ogłosió; Większy rozkaz od Boga, niż twa, królu, powaga". „„Zawołajcie prędko katów; zewleczcie do naga z szatów, Palcie Qo pochodniami i smolnemi świecami"".

„Złoto ogrf^m wyczyszczają, mnie zaś ogniem doświadczają, Ochoty dodawają, rany Twe wyrażają".

„„Oo dla Boga! skały, mury kruszą się, twarde marmury,

A Ty się mąk nie boisz? w uporze swoim stoisz?““

„Wiedz, o królu! że twe męki słodkie jak niebieskie rzeki, Dla Jezusa mojego i dla świętych Ran Jego".