statycznego i dynamicznego oraz zalecane do tego celu sondy przedstawiono na rysunkach 6.101, 6.102 i 6.103.
Pomiary prędkości powietrza i cieczy odprowadzających ciepło wykonuje się w kanałach doprowadzających luh odprowadzających w celu sprawdzenia i regulacji wydatku oraz w bezpośrednim sąsiedztwie powierzchni i elementów wydzielających ciepło w celu sprawdzenia i skorygowania założonych przy obliczeniach wartości współczynnika przyjmowania ciepła a. Prędkość przepływu można wyznaczyć pośrednio przez pomiar ciśnienia dynamicznego:
w = ^ (6-114)
lub przez pomiar wydatku cieczy V [m3/s],
np. za pomocą rotametru:
•
V
W = - (6-115)
F
gdzie F — pole przekroju kanału, przez który przepływa ciecz [m2].
Pomiary prędkości powietrza w wybranych punktach urządzenia elektronicznego wykonuje się anemometrem prądowym. Przyrząd ten, mimo wysokiej ceny, jest urządzeniem niezastąpionym dla tego typu pomiarów. Zaletą anemometrów prądowych jest ich duża czułość i dokładność, także przy bardzo małych prędkościach, a niewielkie wymiary sond umożliwiają dostęp do przestrzeni
0 małych przekrojach. Wadą anemometru prądowego jest duża podatność sond pomiarowych na uszkodzenia mechaniczne.
Wydatek powietrza lub cieczy odprowadzających ciepło może być wyznaczony pośrednio przez pomiar ich prędkości lub bezpośrednio przez zastosowanie odpowiednich przyrządów, np. walca Thomasa lub rotametru. Ponieważ rozkład prędkości w kanałach nie jest jednorodny, wyznaczanie wydatku V opiera się na sumowaniu, dla danego przekroju kanału, iloczynów prędkości punktowych tai i odpowiadających im wycinków przekroju AFt:
n
V = £ u>t AFt (6-116)
*-l
gdzie i — liczba wycinków powierzchni, na jaką podzielono dany przekrój. Im liczba wycinków jest większa, tzn. im większa jest liczba pomiarów prędkości, tym uzyskany wynik będzie bliższy rzeczywistemu wydatkowi.
Wyznaczanie wydatku powietrza za pomocą walca Thomasa polega na podgrzewaniu powietrza, przepływającego przez odcinek walca, grzejnikiem siatkowym o mocy P, zmierzeniu temperatury powietrza na wlocie T1
1 na wylocie T2 i na podstawie bilansu cieplnego:
P = V cp{T2~Ti)q (6-117)
263
6.7. POMIARY CIEPLNE I WENTYLACYJNE W URZĄD Z. ELEKT RONICZ.