W biurze w Londynie poznaliśmy pana Michała Benisław-skiego, za którego pośrednictwem zdaje się, transakcja ta doszła do skutku. Tego samego dnia w godzinach popołudniowych wyjechaliśmy do Hull, dokąd przybyliśmy późnym wieczorem i zatrzymaliśmy się w hotelu.
Z czterech nowo nabytych statków „Premier”, uprzednio „Tasso”, był najnowszy, gdyż zbudowany w roku 192742, a także największy. Najwyższa jego pojemność wynosiła około 3000 ton43. Statek miał jednośrubową maszynę, która rozwijała szybkość do 13 węzłów. Międzypokłady statku tak urządzono, że ustawiano tam ruchome przegrody. Tworzyły one kabiny, zupełnie dostateczne pod względem urządzenia do przewożenia emigrantów, których można było umieścić około 400. Poza tym były też kabiny stałe klasy pierwszej, w których mieściło się około 40 łóżek. Do obsługi statku przy całkowitej ilości pasażerów potrzebna była załoga licząca około 80 oficerów i marynarzy.
Wszystkie statki należące do Linii Ellermana Wilsona zajęte były dotychczas przewożeniem ładunków drobnicy, a zwłaszcza bekonów i masła, do portów wschodniej Anglii. Prócz tego zabierały pełną ilość pasażerów-emigrantów, których lądowano w Londynie czy Hull, a stamtąd przewożono dalej koleją zwykle do Southampton, gdzie wsiadali na jeden z okrętów odpływających do Nowego Jorku.
„Premier” i „Warszawa” znajdowały się w dokach w Hull, gdzie wbudowywano na obu statkach urządzenia chłodnicze w części ładowni.
Sylwetka „Premiera”, jako statku zbudowanego bardzo niedawno, była zupełnie nowoczesna i patrząc na niego można by przypuszczać, że szybkość statku jest znaczna. Zresztą i była duża jak na statek węglowy o pojemności niewielkiej. Podróż z Gdyni do Londynu przez Kanał Kiloński trwała trzy doby.
I pomimo że kabina kapitańska na „Premierze” była tak samo mała, jak wszystkie sąsiednie kabiny pasażerskie, oglądając statek w dokach Hull, poczułem się bardzo dumny, że będę dowodził jednym z pierwszych liniowców polskich.
42 „Tasso”, późniejszy „Premier”, zbudowany był w 1922 r.
43 Chodzi tu zapewne o pojemność rejestrową brutto (BRT), która wynosiła 3540 ton rejestrowych.
329