Prosta celowa (a 1 71^)
Prosta celowa jest zbiorem punktów mających tą samą szerokość oraz wysokość dla dowolnych wartości głębokości (rys. 23).
Prosta prostopadła do rzutni bocznej - bocznie rzutująca (a ±*3)
Prosta bocznie rzutująca jest zbiorem punktów mających tę samą głębokość oraz wysokość, dla dowolnych wartości szerokości (rys. 24).
Prosta ta jest zatem równoległa do rzutni nx i n2 oraz do osi x.
1_£_/r=BV |
Z A\ B |
Q# | |||||
'j/ |
:AiX bs o |
0 |
X | ||||
0 |
X | ||||||
/ |
A |
Bf |
y |
A |
q' |
Rys. 24
Płaszczyznę w przestrzeni ustalają następujące elementy podstawowe:
- 3 punkty nie leżące na jednej prostej (A, B, Q,
- prosta i punkt nic leżący na tej prostej (a, A),
- dwie proste przecinające się (a, b; a n b = P)
- dwie proste równoległe (a, b\ a || b).
Rzuty Monge’a wymienionych elementów zawierają informacje o wyznaczonych płaszczyznach, nie są jednak wygodnym zapisem.
Proste i płaszczyzny w układzie nv 7^, n3 można również przedstawić w postaci tzw. śladów:
- ślad poziomy prostej a-ann]=Ha (punkt),
- ślad pionowy prostej a-ar\nl-Va (punkt),
- ślad boczny prostej a-amii = Ka (punkt),
- ślad poziomy płaszczyzny - an = ha (prosta),
- ślad pionowy płaszczyzny - an 7^ = va (prosta),
- ślad boczny płaszczyzny ~an7ii = ka (prosta).
Ślady (prostej lub płaszczyzny) są to części wspólne (incydencja) prostej lub płaszczyzny z rzutniami nv nv 7tl układu odniesienia.
Konstrukcja śladów prostej
Przyjmujemy rzuty dowolnej prostej a (rys. 25a), ograniczając się do rzutu poziomego i pionowego.
Ponieważ oś x możemy uważać za rzut poziomy rzutni n2 i jednocześnie rzut pionowy rzutni ir, (jc = = n,"), częścią wspólną ac\nx jest punkt Ha, którego
rzut pionowy H” wyznacza przecięcie a i osi x jako rzut Tl".
Punkt Ha i jego rzut poziomy Ha' się zjednoczą. Wyznaczymy je przecinając rzut poziomy prostej a prostą odnoszącą prostopadłą do osi x i przechodzącą przez punkt H" (rys. 25b).
Rys. 25
41