* = — = 1,77 tys. zł 100
D0 = 1,6 +
(30-20)
(30-20)+ (30-20)
0,2 = 1,6 + — • 0,2 = 1,6 + 0,1 = 1,7 tys. zł
Me = 1,6 + ^(50 - 30) = 1,6 + ^ = 1,6 + 0,13 = 1,73 tys. zł S, = = Jóm = 0,305 tys. z)
1 77 -1 7
Ws= ' = 0,23
5 0,305
Dla zakładu Julia obliczyć należy również te same miary. W tym miejscu pomijamy szczegółowe obliczenia. Wyniki, które prezentujemy w tablicy 5.10. uczeń może samodzielnie sprawdzić w ramach ćwiczeń.
W celu ułatwienia analizy porównawczej sporządzamy zestawienie:
Tablica 5.10. Analiza porównawcza asymetrii płac na podstawie danych z przykładu 5.8
parametry |
Zakład Blanka |
Zakład Julia |
X |
1,77 tys. zł |
2,03 tys. zł |
Me |
1,73 tys. zł |
2,07 tys. zł |
°o |
1,70 tys. zł |
2.1 tys. zł |
s, |
0,305 tys. zł |
0,305 tys. zł |
AS |
0 |
x-Do<0 |
ws |
0,23 |
-0,23 |
relacja między średnimi |
D0 ś Me < x |
x < Me < D0 |
Źródło: obliczenia własne na podstawie danych z tablicy 5.8.
Z otrzymanych wartości parametrów wynika, że rozkłady płac w badanych zakładach charakteryzują się słabą asymetrią. Siła asymetrii jest w tych zakładach taka sama, natomiast różny jest jej kierunek. W zakładzie Blanka występuje asymetria dodatnia (x - D0 > 0), prawostronna, co oznacza, że większa część szwaczek zarabia poniżej średniej płacy. Natomiast w zakładzie Julia większa część szwaczek ma płace powyżej przeciętnej.
Ilustracją przeprowadzonych rozważań jest wykres 5.4, który dobrze obrazuje asymetrię płac szwaczek w badanych zakładach.
a) Zakład Blanka - rozkład asymetrii prawo- b) Zakład Julia - rozkład asymetrii lewostronnej
stronnej
Źródło: opracowanie własne na podstav/ie tablicy 5.8.
W przypadku, gdy średni poziom cechy oraz dyspersję mierzymy za pomocą miar pozycyjnych, również możemy zastosować pozycyjną miarę asymetrii, tzw. pozycyjny współczynnik asymetrii (A^). Określony jest wzorem:
A _ (0,-Me)-(Me-Qx) Q} + 0,-2Me
Wartość współczynnika ogranicza się do przedziału [-1, 1 ].
Miernik ten oparty jest na spostrzeżeniu, że w szeregu symetrycznym kwartyl pierwszy jest tak samo oddalony od mediany jak kwartyl trzeci, czyli:
przy asymetrii dodatniej: (0, - Me) - (Me - 0,) > 0,
przy asymetrii ujemnej: ( 03 - Me) - (Me - 0,) < 0.
Pozycyjny współczynnik asymetrii, podobnie jak Ws, określa siłę i kierunek asymetrii, ale jednostek znajdujących się między pierwszym a trzecim kwartylem, a więc w zawężonym obszarze 50% środkowych jednostek.
Opisane sposoby badania asymetrii są proste. Istnieje jednak jeszcze wiele innych metod mierzenia skośności, których w tym podręczniku nic omawiamy.
Omówione wcześniej miary średnic, zróżnicowania i asymetrii pozwalają w sposób wyczerpujący opisać strukturę badanej zbiorowości. W niektórych sytuacjach °pis ten można uzupełnić miarami koncentracji.
147