mnm
Roi* i m*js« Po)iqi Paóstwowq w systemie psbty uno-puwmym Pohlu w Ulach 1919-1939
I„PP w dalszym ciągu obciążana jest jeszcze czynnościami nk* wchodzącymi w zakres jej ustawowych obowiązków; czynności te, nie pozostające w ścisłym związku zc służbą bezpieczeństwa, przerzucone zostały na policję polską siłą tradycji odziedziczonej po policjach zaborczych, które posiadały inną strukturę organizacyjną i zakres działania”
W rzeczywistości brzemię dodatkowych czynności wykonywanych przez policjantów miało jedną, podstawową ptzyezynę. Policja Państwowa była tym organem władzy państwowej w odrodzonej Rzeczpospolitej, który dość szybko się zorganizował. Dlatego też większość czynności o charakterze egzekutywnym złożono na barki urzędów policyjnych. Gągły brak w poszczególnych resortach zarządu państwowego własnych organów wykonawczych, utrwalał ten stan i obciążanie Policji dodatkowymi zadaniami stało się tradycją.
Bardzo duże znaczenie miały związki Policji Państwowej z organami wojskowymi. Można wyróżnić dwie płaszczyzny tych kontaktów. Przede wszystkim zarów no urzędy Policji, jak i wojskowe (głównie Oddział II Sztabu Generalnego WP) były zainteresowane tymi samymi zagadnieniami - sprawami kontrwywiadu i wyw iadu politycznego. Oczywiście, ich punkt widzenia był różny. „Wojskowa dwójka" rozpatrywała problem przez pryzmat przeciwnika zewnętrznego, natomiast „policyjna defensywa” zajmowała się wewnętrznym bezpieczeństwem. Nigdy jednak w zakresie służb)' bezpieczeństwa nie brakowało problemów, którymi nie byłyby zainteresowane zarówno Policja, jak i wojsko. Poza tym służby policyjne w swojej działalności miały do czynienia z osobami wojskowymi. Postępowanie wobec nich musiało być całkowicie odmienne od postępowania wobec osób cywilnych.
IW latach 1919-1921, gdy państwo polskie prowadziło wiele akcji wojennych, pozycja wojska była niezmiernie wysoka w strukturze wlad/.y państwowej i w hierarchii spokczncj.
Z tego powodu już w pierwszej połowic 1920 roku Wydział Policyjny MSW rozpoczął prace nad projektem rozporządzenia dotyczącego czynności policyjnych w stosunku do osób wojskowych. Ostatecznie ustalono, że formacja policyjna ma ograniczone uprawnienia do stosowania zgodnych z prawem represji wobec osób wojskowych.
W przydzielonej sobie działalności kontrwywiadowczej Policja Państwowa od zarania współpracowała z organami wojskowymi. Początkowo wojskowa służba bezpieczeństwa pełniła rolę hegemona w tej dziedzinie. Spowodowane to było wieloma czynnikami. Przede wszystkim wojsko najwcześniej dysponowało odpowiednimi silami
A. Rctucwwsln.Huduty »latadt l927~l9J9.\(,ixastu-a ISW.łT*.