1

302 Różaniec z granatów

nie robiłem, który moim nie był, ale który temu człowiekowi wchodzącemu w śmierć przypomni to, co było jego młodością i jego wiarą, i jego ofiarą, i jego wzlotem i najpiękniejszym, i najbardziej gorzkim w jego młodym dopalającym się życiu. I tak, aby ją widział póki jeszcze widzieć będzie, podniosłem pięć zwiniętą w kułak, pięść, jak oni podnosili ja w Hiszpanii. Tak. To był znak. I Drzymale: ją tak na jego oczach, aż odwracały się w górę, stawały znieruchomiałe i szklane, i nim nie włożyłem mu — na zawsze — tego jegc wykupionego różańca.

302 Różaniec z granatów

Gwiazda

wytrwałości