1

1



P


Iquj:


r

Al


nr składników odżywczych przewidują spożycie wystarczające na pokrycie zapo trzebowania 97,5% osób zaliczanych do danej grupy (punkt C). Ten rodzaj norm służy do oceny sposobu żywienia.

W krajach zachodnich ten ostatni rodzaj norm określa się jako zalecanidzienne spożycie lub zalecana dzienna podaż (.Recommended Dietary Intakcs — RDI lub Recommended Dietary Allowances — RDA). W 1992 roku zespól ekspertów Unii Europejskiej zaproponował zmianę tego określenia na wzorca we spożycie dla grupy (.Population Reference Intake — PRI), aby podkreślić, ze ten rodzaj norm jest odpowiedni dla grup ludności, zaś w mniejszym stopniu dla pojedynczych osób. Niekiedy stosuje się też normy dla składników odżywczych (bez energii) określane jako najniższe (minimalne) dopuszczalne spożycie (Lowr.i Threshold Intake — LTI), którym na wykresie odpowiada punkt A. Określa11 one poziom spożycia, poniżej którego prawie u wszystkich osób w danej grupl* (tj. u 97,5 % grupy) może powstać ryzyko stanu niedożywienia. Oprócz tego istnieje jeszcze termin bezpieczny zakres spożycia (Sąfe Rangę of Inlahc), wprowadzony przez grupę ekspertów FAO/WHO w 1985 roku w triu określenia przedziału spożycia składników odżywczych, w którym przy doli" i jego granicy nie ma ryzyka niedoboru, a przy górnej — ryzyka nadmi.nu

dobowe spożycie składnika odżywczego, które z dużym prawdopodobni stwem nie powoduje niekorzystnych objawów zdrowotnych u prawic ws/yfl kich osób (97,5%) zaliczanych do danej grupy, i ma podobny cliai.d k• jak termin dopuszczalne dzienne pobranie substancji przez człowieka (Acci'piaim Daily Intake — ADI) stosowany w toksykologii.

Obok wspomnianych norm żywienia istnieją w Polsce tzw. mu my wyżywienia (inaczej wzorcowe racje pokarmowe). Są to zestawy produktu# spożywczych w gramach na osobę, których spożycie gwarantuje pokiyMjj norm żywieniowych. Zostały one opracowane dla tych samych grup ludm* h co normy żywieniowe, z uwzględnieniem różnych poziomów ekonomii mili tzn. spożycia tańszych lub droższych produktów (p. rozdz. 6.4).    JH


W połowie lat 90. w krajach zachodnich pojawił się jeszcze jeden In mm łączony z normami żywienia, najwyższy tolerowany poziom spożycia (lolciahl, Upper Intake Leuel — UL). Termin ten określa najwyższe indywidualne

6.2.4. Normy żywieniowe w Polsce i Unii Europejskioj

. i ,

Ul


Normy żywieniowe opracowane w Polsce i innych krajach, jak równic, międzynarodową, różnią się zakresem podawanych składników od/\\\'Vy$| sposobem podziału ludności na grupy, uwzględnieniem różnej',o inipn aktywności fizycznej itp. W załączonym spisie piśmiennictwa ino n.i .uhIm

pozycje zawierające przegląd różnych norm żywieniowych. W .....u Nył|j

podręczniku ograniczono się do przedstawienia norm opracowanych u buli w lalach 1969 i 1994 oraz norm Unii Europejskiej z 1992 roku Nomu. p 1 i z roku 1969 wybrano z uwagi na lo, że zostały one zatwierdzone w 197-1 i->l ii |iiJ| Ministra Zdrowia i ()pieki Społecznej do stosowania w zakładat h pi<>\viid#ł|B całodzienne wyżywienie zaś pozostałe dwie normy z. uwagi na tell d OmIum

"c

"O

03

(/)

o

Cd

E


cd

O)

i-.

0

c

0


-C

O

o

Ctf

D

O

0


O

•N

0'

O

0

C

0


O

cd

£

O

_C

O

>.

-J-r-

0

O

Sw.

o

■0

-Q

'O

0

O

0

0

*0

0

0

CL

O

i_

D

LU


c

0


_0

O

CL

0

£

O

c

0

£

•N

>,

E

iw.

0

z:

c\i

01

CD

0

Q>

X)

0

ł-


>>

c

0

0

o

£

jS

5b

a>


N

o

N

oo

0

»,4I «

H


.3

o

»*s <

0 • »—«

CD


*

Cvj • *—« bij s—< G

pa


0

N

0

O

DC


o

DC


bij


-i—1

0

* *—H

0


SD

V-i

0

C

O

o s


bij


0

O

O'

N

J-M

0

£

N


E

0

-V-

0

bij

o


0

O

LZ


£

v-<

C


lO

co o. co


T


co


O


H

z

z

N


s?

co


H H IZ Z Z Z Z z

NO co


V® NO O ' clO

€\ rs

O O


H H Z Z Z Z Z z

\D m


o- oN O Ol

r    in

— O


H H Z Z Z Z

z z

NO CO


X“ N®

cv co

0    m

c\

01    O


co

i -Ti Ol


O

ON


co

co

I

r-

Ci

io

»o

I

co

Ol


O

co

•O

•co


*

■X-

o

co

ci

O'

0

01 co


8 .a S £

O *N O CL

oo


ON

NO

On


r-

o-


OO

Ct

O

NO


ON.

I

O

O'


o

I

•O

o-


*x-

*

*

O X-V

c

w>

zz 3;

\ co

CO

r>.

O


O

Eo

C/j co

ZZ

O ^

O


0

£ — NO bij 0 ^Z

io’ ^

r- co

o


o

0 co

01


o

CO


0


0 r-»

*-H

N 0 O

o

£ Oh

cd Sr


0


s .8

g £

0 *N

O

Oh

00


0

N

00

■N


cd


SI

o .o


N

e/0

O


O

N


o. 6

^ Oh

0 oo


0

01


co

0N

Ol


0


&

O

O

0

0 N

0 *“*

0 S

0 Oh

&

'CO N


cd

G


0

£

O    

0    0

L-h

O

N


0


0


~ £ . ;o o    jC?


Oh

cl o 2

00 Oh 5/)


•N1

C


N

O


85


■•i

M


I 11


oi

ON

ON


Cd

DZ

(/>


O

B 3

i-J U)


»ormy na energię przyjęto tylko na poziomie średniego zapotrzebowania w grupie.

nawiasach podano wartości dla kobiet nie w ciąży i nie karmiących, jeżeli mają inne normy niż mężczyźni, -rzyjęto średnią masę ciała dla mężczyzn — 75 kg, dla kobiet — 60 kg.


cd



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
DSC06468 tnebomie no energię i składniki odżywcze starszych wzrasta wbomit na Nritaminy: * ^ i
DSC00947 (7) gpccyflka Interakcji składników odżywczych z lekami Głównie wpływ na wchłanianie i wyda
DSC00947 (7) gpccyflka Interakcji składników odżywczych z lekami Głównie wpływ na wchłanianie i wyda
DSC05944 Prosięta rodzą się z zapasem Fe (ok. 47 mg), co wystarcza na pokrycie tygodniowego zapotrze
-    dochody z majątku dziecka nie wystarczają na pokrycie kosztów utrzymania
Scan0036 Tabela nr 5. Zalecane normy na energię i składniki odżywcze opracowane Grupy ludności Ene
zapotrzebowanie na skladniki odzywcze ZAPOTRZEBOWANIE NA SKŁADNIKI ODŻYWCZE I ICH ROLA1 DZIENNE NORM
arkusz aI + odpowiedzi0006 MODEL ODPOWIEDZI DO ARKUSZA Al Nr zad. Przewidywany model odpowiedzi Li
img287 (6) 17. Racjonalna hodowla bydła wymaga dostarczenia rocznie każdej sztuce trzech składników
SKŁADNIKI ODŻYWCZE I ICH ROLA W ORGANIZMIE CZŁOWIEKA2.1. Podział składników pokarmowych Produkty
Składniki odżywcze, które organizm wytwarza sam z substancji dostarczonych mu z pożywieniem, noszą n

więcej podobnych podstron