20101227 105119

32_______________________HKBONW WMBCTW

W tej tak jak gdy przez prawo kto swego dochodzi,

30 miawszy woźnego z szlachtą, wygrał i przewodzi.

Na sto grzywien i jednę membran pokazany, bywa czasem ekstraktem piątym przekonany.

Czasem i czworgiem świadków, kto ich lepszych stawi, ten na tym trybunale lepiej się odprawi,

35 Kto też ma trzeci z ręku dekret nie odbity, przezysków tyle drugie, wpadł w zakład sowity.

Waż, kto śmiały, bo pewne zwycięstwo przy tobie!

Ktoć sllen, kiedy czterech masz królów po sobie!

Grom praktyków, prawem się pocieraj i z pany!

40 Dobryć mi w jałowieżą ów szubę odziany.

Kostki też swe zabawy rozróżnione mają.

Jedni równego zeza, drudzy pasza grają.

Zaporowczyk też gdacze swą sęm odennaście; dziś kopę wygrał, wczora przegrał ze dwanaście.

45 Nuż w warcaby. Siadł, komu padł na zezie goły.

„Złe to kostki, daj inszych! Czy się chwieją stoły?”

Więc szachów, dla zabawy pannom, a chłopięta bierki, kręgle, cegiełki tną też niebożęta.

Bo temu, co przegrawa, lada co zawadzi,

50 dlatego więc wychodzić każą i czeladzi.

Ow zaś szczęścia odmianą miejsca szuka, ali jeszcze gorzej. Tu ci, co wczora się przegrali, nazajutrz chcą wetować. Tam, jak losy padną, lubo z zyskiem, lubo też znowu z stołu spadną,

55 przecię się póki zstaje, mszcząc strat, zapalają, tak długo, aż się drudzy do szczętu przegrają.

To i z fanty do Żyda. Niech cnoty nie ruszę; ten co pióro uronił wciąłby i na duszę.

„Bodaj mi - zabit mówi - na chleb wierzył grosza,

60 który mi swego na grę nie rozwiąże trzosa”.

Nuż jak z nowu. Wierę by albo gry poprawić, lub ją odmienić. Zgoda, gdy jest czym dostawić.

Czasem się i do resztu błędne szczęście wraca, rozmaicie ostatni szańc gracza obraca,

65 w czym nie tylko fortuna, l«c* i fortel płaci.

Ale to napewniejszy: kto niej gra, nie straci.

Albo i na dudach grać; tak przegrać nie może, a snadź się czasem dudka jeszcze i wspomoże.

Lecz żądza na ten ortel ludzika <nie> pozwoli,

70 pod strachem i nadzieją szczęścia skusić woli, atoli to zysk slaby. Nie rachuyąc straty na swą szkodę, a mnie co do c&yjej utraty,

Bywa i to, że się tak w tej toni pchynie dobrze drugi, że ledwie w koszuli wypłynie.

75 Ni ze dyjabla! Byle nie tykał się mego,

daj szczęsny zdrów przegrawał, gdy mu nie żal swego. Ja się w żadną zabawić dzisia gnę nie mogę, boro się do tej obiecał, która idzie w drogę.

Jedenasta panna PRZEJAZDKA

Przejazdka się w podróżny płaszcz, widzę, ubrała. Tak mniemam, że się w drogę gdzieś nagotowała. Szeroki świat; jest po nim przejeżdżać się kędy, lub ziemią, lub i morzem człek dojedzie wszędy.

5 Jej koniuszy, Pogoda, dość ma rozmaitych pojazdów, karet, brożków, dość i pracowitych szkap na staniu, woźników cugi przegrodzone, gniade, płowe, cisawe, szpakowate, wronę.

Grzebie i na poboczy turek ugłaskany, to rże, żłób gryzie i kopa sekiel farbowany, muł i osiel lektykę dźwigać zwyczajony, jest i wielbłąd tłomoki ciężko najuCOzony.

Stoją przy wstępnych brzegach wodopławne nawy, którym trozęby Neptun dopuszcza iść w pławy 15 przez nieobeszłe brody głębokiego morza lub kiedy się z nim wita, lub gdy żegna zorza, a łagodny Zefirus i Boreas nagle pędzi na port szczęśliwy podniesione żagle.