207 bmp

²²⁰ 52. CHŁOPIEC, KTÓRY ROZMAWIAŁ Z BOGIEM

Żyła kiedyś bardzo dawno temu kobieta o imieniu Anna, która mieszkała w górach Palestyny. Mężem Anny był bardzo zacny Elkana. Oboje mieli wielkie zmartwienie: byli bezdzietni. Anna całym swym sercem prosiła Boga

0    dziecko. Nie trzeba głośno krzyczeć, by Bóg nas usłyszał.

Bóg wysłuchał modlitwy Anny. Narodził się Samuel. Był dzieckiem żywym i miłym.

-    To Bóg mi go podarował - mówiła zawsze Anna do swych przyjaciółek.

Gdy dziecko podrosło, matka i ojciec wzięli je za rękę

1    zaprowadzili do wielkiej świątyni Boga w Szile, aby powierzyć je wielkiemu kapłanowi Helemu. Chcieli, by Samuel nauczył się służyć Bogu.

Trzymając Samuela za rękę, Anna uklękła przed ołtarzem i powiedziała:

-    Modliłam się gorąco, aby mieć to dziecko i Pan mnie wysłuchał. Teraz ja pragnę ofiarować je Panu: przez całe życie będzie do Niego należało.

Dziecko zostało w świątyni a Anna i Elkana wrócili do domu.

I tak Samuel zaczął służyć Bogu pod kierunkiem Helego. Heli był człowiekiem sprawiedliwym i dobrym, ale jego dwaj synowie byli perfidni i nieuczciwi. Ograbiali i unieszczęśliwiali ludzi, którzy przychodzili do świątyni modlić się. Heli był zbyt słaby i nie sprzeciwiał się. Pan nie był z tego zadowolony.

Mały Samuel, tymczasem, stawał się coraz lepszy i coraz bardziej podobał się Bogu i ludziom.