250 „Większa jest radość z dawania niż z brania”. Dobry snycerz starał się jak mógł poprawić sytuację swojej wsi. Nasza „radość-na-groda” zawarta jest w uśmiechu innych.
• Przeczytajcie wspólnie z Nowego Testamentu fragment Dziejów Apostolskich (4,32-37) mówiący o miłości, zespalającej pierwotny Kościół. Umożliwienie innym korzystania z naszych dóbr materialnych i duchowych jest najlepszym sposobem, by usunąć z serca to, co przeszkadza nam przyjąć przychodzącego Pana.
• Postanówcie, przed świętem Bożego Narodzenia, zrobić dla kogoś coś dobrego. Ten dar będzie bogatszy w znaczenie, jeżeli dacie go komuś, kto nie jest w stanie zrewanżować się wam, albo osobie, której nie lubicie zbytnio.
W grudniu 1914 roku Anglicy i Niemcy stali naprzeciwko siebie w dwóch okopach, oddzielonych kawałkiem równinnej ziemi, przedzielonej pośrodku drutem kolczastym.
Od czasu do czasu ukradkiem jakieś sylwetki przebiegały przez „ziemię niczyją", ale większość żołnierzy znajdowała się poniżej horyzontu w okopach, w błocie i wodzie, starając się uniknąć nieprzyjacielskiego ognia.
W wigilię Bożego Narodzenia powietrze było zimne i mgliste. Nagle żołnierze angielscy ze zdziwieniem zobaczyli wzdłuż okopów nieprzyjacielskich światła. Potem usłyszeli dźwięki pieśni. Żołnierze niemieccy śpiewali Stille Nacht. Gdy ustał śpiew, żołnierze angielscy odpowiedzieli śpiewem First Christmas.
Śpiew po obu stronach trwał przez godzinę. Potem jakiś głos zachęcił wszystkich, by przekroczyli swe linie. Pewien Niemiec z wielką odwagą wyszedł z okopów, przeszedł przez „ziemię niczyją" i zszedł do okopów angielskich. Inni koledzy poszli w jego ślady, dając sobie znaki, że są bez broni.