149

Śmiem twierdzić, że żadne z zajęć nie wpływają na nasze dzieci tak aktywizujące jak zajęcia z wykorzystaniem muzyki i rytmu. Są one dostępne dla osób z ograniczeniami ruchowymi i umysłowymi, uniemożli-wiającymi aktywne uczestnictwo w innego rodzaju zajęciach. Dzieje się tak dlatego, że nie wymagają one takich umiejętności, jak sprawne manipulowanie przedmiotami, zdolność przemieszczania się, spostrzegania złożonych wzorów itp. W czasie prowadzenia zajęć z wykorzystaniem piosenek, muzyki i ruchu możemy zaobserwować u dzieci duże zaangażowanie i radość. Dzieci, które zazwyczaj są bierne, na zajęciach rytmiczno-muzycznych w bardzo widoczny sposób uaktywniają się. Wyraża to ich mimika, pobudzenie ruchowe, wzmożone napięcie mięśniowe.

Zajęcia muzyczno-rytmiczne wywierają pozytywny wpływ także na dzieci nadmiernie pobudliwe, często zmieniające formy aktywności, bardzo ruchliwe, a czasem agresywne.

Atrakcyjność i przystępność ząjęć z wykorzystaniem muzyki i ruchu sprawia, że są one w naszym przedszkolu bardzo popularne i łubiane. Poza zaspokąjaniem potrzeby zabawy staramy się w czasie tych zajęć realizować także inne cele, takie jak poznawanie swmjego ciała, poszczególnych jego części, mobilizowanie do wykonywania ruchów' o charakterze celowymi, uczenie się w-spółdziałania w grupie, zwracania uwagi na rówieśników i na ich rolę w zabawie. Ponadto dzieci poznają różne proste instrumenty i wydawane przez nie dźwięki. Warto włączyć do ząjęć elementy ilustrujące piosenki czy zabawy muzyczne, oddziałujące na różne zmysły, często na zasadzie skojarzeń. Gdy śpiewamy piosenkę o deszczu, to jednocześnie opryskujemy dzieci kropelkami wody, gdy o jesieni, to rzucam>' na nie kolorowe liście.

Zajęcia te powinny być wyjątkową przyjemnością. Do naszych potrzeb możemy przystosować zabawy przedszkolne dla dzieci zdrowych, na przykład „Stary niedźwiedź mocno śpi”. Dzieci, które nie są w^r stanie same włączyć się do zabawy, powinny uzyskiwać pomoc od osoby dorosłej. Dużym powadzeniem w naszej placówce cieszy się zabawa muzycz-no-mchowa W „pociąg" - na kanwie wiersza J. Tuwima Lokomotywa. Uczestnicy siadają jeden za drugim, tworząc „pociąg”. Za każdymi dzieckiem, które wymaga pomocy', siedzi osoba dorosła. Pociąg ,jedzie” w' takt recytowanego przez nauczyciela wiersza. Ważne jest stworzenie właściwej atmosfery i nadanie zabawie rytmu. Kołysząc się z boku na bok, posuwamy się „najpierw powoli, jak żółw ociężale” itd.

W czasie jazdy przy akompaniamencie gitary nauczyciele śpiewają jakąś piosenkę o pociągu, na przykład tę rozpoczynającą się od słów „Jodzie pociąg z daleka”. Ważne jest to, żeby w zabawie nie zapomnieć o elementach inscenizacji: czapce kolejarskiej, lizaku, biletach sprzedawanych przed wejściem na stację itd. Dobrze jest pamiętać o poleceniach