U M<lc>) Miejska w Litach 1916-1913
rolę w tworzeniu Policji Państwowej w IIRP i w innych sferach życia publicznego. Należy tu wymienić: Stanisława Okulicza, Jana Horodyskiego, Czesława Żylińskiego. Cezarego Okolowa-Podhorskiego, Stefana Chluskiego, Edmunda Czyniowskicgo, Jana Jareckiego, Edwarda Grabówieckiego. Aleksandra Okolo-Kulaka.
W Lublinie jednostka Milicji Miejskiej stanowiła Wydział VIII miejscowego magistratu. Miasto zostało podzielone na 3 komisariaty, w których ogółem pracowało około 100 funkcjonariuszy. Im bliższy wydawał się koniec zmagań wojennych, a tym samym klęska państw centralnych, tym większa stawała się niezależność organów MM. Kierujący tymi jednostkami starali się stworzyć jak najkorzystniejsze warunki do sformowania policji w niepodległej Polsce, wykorzystując funkcjonariuszy Milicji Miejskiej, co oczywiście miało poważne implikacje polityczne.
Taka sytuacja powstała w Łodzi, gdzie w roku 1918, po ustąpieniu Niemców zaczęto tworzyć organy policyjne przy pomocy miejscowej Milicji Miejskiej. Do Milicji przyjmowano jedynie kandydatów należących lub sympatyzujących z prawicowymi ugrupowaniami politycznymi, takimi jak Zjednoczenie Narodowe. Narodowy Związek Robotniczy czy Stronnictwo Naiodowo-Demokratyczne. Dodatkowo werbowano byłych funkcjonariuszy policji niemieckiej i ochrany carskiej (32 takie wypadki odnotowano w samej Łodzi). Zgodnie z opinią generała Massalskiego:
.. .funkcjonariusze policji pruskiej i carskiej stanowili świetny materiał fachowy i obyć się bez nich nie można było"1.
Jednocześnie magistrat łódzki nie szczędził pieniędzy na tworzenie budżetu Milicji, przyznając miesięcznie sumę 288 tys. marek. Pozwalało to stworzyć etaty dla 1034 funkcjonariuszy. Ponadto na terenie powiatu łódzkiego powstała policja powiatowa. której komendantem został kapitan wojsk rosyjskich Kazimierz Jabłonow-ski-Snadzki.
Z kolei w Lublinie, gdzie też działała prężna jednostka MM, 3 listopada 1918 roku naczelnik Milicji Miejskiej miasta Lublina przejął z upoważnienia Komisarza Generalnego Rady Regencyjnej, Juliusza Zdanowskiego, cały były c. k. komisariat policji wraz z biurem meldunkowym oraz tzw. policję obyczajową. W Warszawie U listopada 1918 roku odkomenderowano do tutejszej Milicji rotmistrza legionowego Jurę Gorzechow-skiego. Świadczyło to, że również obóz Józefa Piłsudskiego podejmuje starania, żeby uzyskać wpływy w tego rodzaju formacjach paramilitarnych. W tym samym dniu przejęto agendy niemieckiej policji kryminalnej i politycznej, a ich funkcjonariuszy rozbrojono. Podobny przebieg miały akcje w innych miastach pod okupacją państw centralnych. W zmaganiach, których przedmiotem byty formacje milicyjne, widoczne
A. Misuk. TnwzmiesirpobMt mitytiKfi polky/nych v» czarie I mynyś»raJouv,i, .PrcMemy Krymina-fatyU* 198?. nr 176. ł 312.