ABC A

114

Czy moi* mię zgnicwać pieszczotka te mila.

Cóż winien, że żywy jak myszka? Wybaczyć mu trzeba, bo cóżbym robiła. Gdybym też nio minia braciszka?

Mówiłam już nieraz:—nie dam ci zabawek.

Wyłamiesz laleczce mej nogę;

Lecz minkę figlarną gdy zrobi Wacławek, To słowa dotrzymać nic mogę.

18. Jak Romcio paradował w butach.

Byłto sobie raz mały chłopczyna imieniem liomcio, ale właśnie dlatego, że był mały, chodził zawsze w trzewiczkach, n nie w butach jak ojciec, albo starszy braciszek Feliks.

liaz przybiegł do mamy, pocałował ją w rączkę i prosił ją bardzo grzecznie:

—    O moja kochana mateczko, kup mi buty, takie jak ma Felcio.

—    Jak jiodrośniesz i będziesz tak duży jak Felcio, to ci kupię buty — odpowiedziała mama.

—    A jakże zrobić, żebym podrósł prędzej? — zapytał Romcio?

—    Trzeba jeść więcej rosołu, a ty go wcale nie chcesz jadać i dlatego jesteś taki maleńki.

Romcio od tego czasu jadł po pełnym głębokim talerzu rosołu ua obiad i rósł też coraz bardziej.

Nareszcie kiedy skończył łat cztery, w sam dzień jego urodzin przyszedł rano szewc i przyniósł parkę zgrabnych bucików z cholewkami, obłożonemi czerwonym safianem.

Romcio skakał, klaskał w ręce z radości i mamie rączki cnłownł. Potem włożył nowe buty i tupał po pokoju obcasami jak dorosły człowiek. Nakonicc kiedy z ojcem wyszedł na spacer, to tak mocno buciki stukały o chodnik, że się aż za nim inno małe dzieci oglądały.

Ztąd się pokazuje, że kto chce prędko urośó i mieć piękne buty, powinien jeió dużo rosołu.

19. Pszczółka.

Powiedz mi też mała pszczółko, Czemu ciągle latasz w kółko? Czemu brzęczysz wciąż po sadku? I na każdym siadasz kwiatku?

Bo ja z kwiatków, mój malutki, Wydobywam miód słodziutki,