CCI20090324007

Oznaczanie zawartości chlorków Zasada metody

Metoda polega na miareczkowaniu jonów Cl" roztworem azotanu srebra [AgN0₃] wobec chromianu potasu [K₂Cr0₄] jako wskaźnika w środowisku o pH 6,5 - 10. Jony Cl" tworzą z jonami Ag⁺ trudno rozpuszczalny biały osad AgCl.

Początkowo w żółtym roztworze [barwa pochodzi od K₂Cr0₄] wytrąca się osad brunatnego chromianu srebrowego, który jednak w obecności chlorków przechodzi w biały chlorek srebrowy.

W pierwszym etapie miareczkowania zachodzą reakcje:

K₂Cr0₄ + 2 AgN0₃ = 2 KN0₃ + Ag₂Cr0₄ (brunatny)

Ag₂Cr0₄ + 2 NaCl - Na₂Cr0₄+ 2 AgCl (biały)

Z chwilą, gdy w roztworze zabraknie chlorków, reakcja druga nie może zachodzić i osad pozostaje brązowy od wytrąconego chromianu srebrowego. Miareczkowanie jest ukończone w chwili, gdy jedna kropla odczynnika wywoła trwałe brązowe zabarwienie osadu.

Dla kontroli, czy nie dodano zbytniego nadmiaru azotanu srebra, do kolby dodaje się kroplę roztworu NaCl, która powinna zmienić zabarwienie osadu na żółto-zielonkawe.

Wykonanie oznaczenia

Do kolby stożkowej pojemności 250 do 300 ml, wlać 100 ml badanej wody, dodać 1,0 ml 10% roztworu K₂Cr0₄ i miareczkować roztworem AgN0₃, którego 1 ml odpowiada 1 mg chloru. Badana woda powinna mieć pH 6,5    10.

Zawartość chlorków (C_cf) wylicza się z liczby ml roztworu azotanu srebra zużytych przy miareczkowaniu (V)):

c

cr

w_x\m

V₂

mg Cl !l