6.5.3. ladukojność /i-wnętrzmi przewodu
Na rysunku 6.16 przedstawiony jesl cienki przewód przewodzący prąd i, umieszczony w środowisku o przenika!ności magnetycznej //0. Niech Ct oznacza oś przewodu, natomiast C2 — linię zamkniętą na powierzchni przewodu.
dl,
Rys. 6.16. Przewód przewodzący prąd
Zewnętrzny strumień skojarzony obwodu z rys. 6.16, który jest równy strumieniowi magnetycznemu (z=l) przenikającemu wnętrze obwodu, przedstawia wzór (por. p. 4.3.2)
Wi= $ A-dl2,
przy czym potencjał wektorowy
*
Ci
wobec czego
Cl c2
Indukcyjność zewnętrzna przewodu jest zatem równa
Cl Cl
(6.62)
zgodnie z zależnością (6.56).
Na podstawie podobieństwa wzorów (6.53) i (6.62) wnioskujemy, że indukcyjność zewnętrzna przewodu jest równa indukcyjności wzajemnej między dwoma nieskończenie cienkimi przewodami, z których jeden stanowi oś przewodu, a drugi umieszczony jest na jego powierzchni. Indukcyjność zewnętrzną przewodu o promieniu r0 i o długości / znajdujemy na podstawie zależności (6.56), podstawiając a=r0;
Indukcyjność I, przewodu jest równa sumie jego indukcyjnośd zewnętrznej i wewnętrznej, c/yli
L~Lf + Lw,
(6.64)
czego
(6.65) pd/ic nr oznacza względną przenikalność magnetyczną materiału, z którego wykonany p*t przewód.
4.5.4. Indukcyjność linii dwuprzewodowej
Obliczymy indukcyjność linii dwuprzewodowej o długości 1, zawierającej dwa jednakowe przewody o promieniu r0 umieszczone w środowisku o przenikalności magnetyczne) ftQ w odległości a od siebie.
indukcyjność jednego przewodu wyraża się wzorem
L^+L.+M,
przy czym indukcyjność wzajemną M przewodów przedstawia wzór (6.56), w którym przyjmuje się znak minus, ze względu na przeciwne zwroty prądów. Podstawiając induk-ł yjności: wewnętrzną, zewnętrzną oraz wzajemną M ze wzorów (6.61), (6.63) oraz (6.56),
otrzymujemy
rdrie pt, jest względną przenikalnością magnetyczną materiału, z którego wykonany jest przewód.
Indukcyjność przewodu na jednostkę długości przedstawia wzór
(8.67)
jednostką indukcyjności V jest henr na metr (H/m).
Indukcyjność L0 odcinka linii dwuprzewodowej o długości l jest równa podwojonej imlukcyjności jednego przewodu, czyli
4.5.5. Indukcyjność własna I wzajemna pierścieni kołowych
Owa współosiowe pierścienie kołowe 1, 2 o promieniach R, r umieszczone są w środowisku o przenikalności magnetycznej u0 (rys. 6.17). Przyjmujemy, że w pierścieniu / płynie prąd i, natomiast w pierścieniu 2 żaden prąd nie płynie.