Mikrobilogia zywności8

•    według skali dwuchromianowi-kobaltowei ( w przypadku braku chloroplatynianu potasu K2PtC16)-(skale dwuchromianowi-kobaltową stosuje się zastępczo zamiast skali platynowo-kobaltowej);

•    metoda opisowa w przypadku barwy specyficznej-fleżeli woda ma barwę specyficzną, odbiegającą od barwy skali platynowo-kobaltowej, należy scharakteryzować opisowo rodzaj i intensywność barwy);

•    metoda oznaczania liczby progowej barwy-f oznaczenie wykonuje się, jeżeli woda ma barwę odbiegającą od barwy skali platynowo-kobaltowej)

Mętność i przezroczystość

Mętność wody uwarunkowana jest obecnością różnych nierozpuszczalnych związków nieorganicznych i organicznych. Mętność mogą powodować np.: glina, iły, wytrącające się związki żelaza, manganu i glinu, rozdrobnione substancje organiczne, substancje humusowe, plankton, wyższe mikroorganizmy.

Mętność wody można oznaczać następującymi metodami:

•    wizualną, turbidymetryczną w zakresie 0-5 mg/dm3 - (oznaczanie mętności polega na wizualnym porównaniu właściwości optycznych (intensywności przepuszczonego światła) próbki wody z odpowiednio przygotowanymi wzorcami. Przy oznaczanie mętności przeszkadzają: barwa, grubsze, szybko opadające zawiesiny, obecność pęcherzyków powietrza);

•    wizualna, turbidymetryczną w zakresie 5-50 mg/dm3 lub większym-(wody naturalne przeważnie mająmętność większą od 5 mg/dm3. Zasada oznaczenia polega na tych samych przesłankach, jakie są podane w metodzie powyżej);

•    nefelometryczna - (oznaczenie tą metodą polega na porównaniu intensywności światła, rozproszonego od koloidalnych cząstek i drobnych zawiesin, z odpowiednio przygotowanymi wzorcami. Intensywność rozproszonego światła jest proporcjonalna do mętności badanej wody, której wartość oznacza się za pomocą nefelometrów. Do oznaczenia mętności należy wykonać krzywą wzorcową wykazującą współzależność między odczytem na nefelometrie, a wielkością mętności).

Potencjał redukcyjno-oksydacyjny (redox)

Zasada oznaczenia polega na pomiarze potencjału ogniwa, składającego się z elektrody platynowej lub złotej i nasyconej elektrody kalomelowej, zanurzonych do badanego roztworu. Z pomiaru potencjału oblicza się potencjał redox.