Photo0003

[7.1]

gdzie:

V_Sk— objętość skokowa, D — średnica cylindra,

S — skok tłoka.

Tłok 1 rozpoczyna teraz ruch w lewo. Pod wpływem ruchu zawartego w cylindrze powietrza, zawór ssawny 2 zamyka się i wskutek zmniejszania się przestrzeni zawartej między tłokiem a głowicą cylindra sprężarki następuje proces sprężania. W momencie gdy ciśnienie powietrza sprężonego w cylindrze przewyższy ciśnienie p_t panujące w zbiorniku B o pewną wartość A_p, pod wpływem różnicy ciśnień zostanie otwarty zawór tłoczny 3 i powietrze rurociągiem tłocznym 5 przedostanie się do zbiornika B. Do końca suwu, tzn. do momentu gdy tłok dojdzie do ZZP, będzie trwało wytłaczanie sprężonego powietrza przez zawór 3; zakończy się ono wraz z osiągnięciem przez tłok lewego skrajnego położenia i równocześnie zakończy się jeden cykl pracy sprężarki tłokowej.

7.1.2. Teoretyczny wykres pracy sprężarki tłokowej ^

Teoretyczny (idealny) wykres pracy jednostopniowej sprężarki tłokowej przedstawiono na rysunku 7.2. Izobara 1—2, przebiegająca przy stałym

p

Ps

Pt

0

WZP V

ciśnieniu ssania p„, jest obrazem zasysania powietrza przy ruchu tłoka od ZZP do WZP. Izoterma 2—3, to sprężanie powietrza od wartości ciśnienia ssania p_s do ciśnienia tłoczenia p_t przy powrotnym ruchu tłoka. Nie uwzględniono tu wartości zip, będącej różnicą między ciśnieniem w cylindrze i w zbiorniku B (por. rys. 7.1). Prosta 3—4, to izobarycz-ne wytłaczanie sprężonego powietrza rurociągiem 5 (rys. 7.1). Wartość V, jest objętością zassanego powietrza przy

Rys. 7.2. Teoretyczny wykres pracy jednostopniowej sprężarki tłokowej w układzie p — v

ciśnieniu p_s, natomaist wartość V₂, to objętość wytłaczanego powietrza o ciśnieniu p_t.

Omawiany wykres sporządzono na podstawie następujących założeń teoretycznych:

— zawory ssawny i tłoczny otwierają się natychmiast (bez opóźnienia),

240