się szczeliwo 3 i dławik 4. Dociągając dławik śrubami 5 powoduje się odkształcanie miękkiego szczeliwa, a tym samym zwiększa stopień jego przylegania do trzonu tłokowego pompy. W miarę zużywania się szczeliwa i pogarszania uszczelnienia można je polepszyć do pewnych granic dociskając ponownie dławik. Dolna część tulei 6 zapewnia właściwe prowadzenie uszczelnianego trzonu.
Szczeliwo układa się w komorze w postaci oddzielnych pierścieni, wykonanych najczęściej ze sznura o przekroju kwadratowym. Styki poszczególnych pierścieni należy ściąć skośnie i w każdym układanym pierścieniu przestawiać je najlepiej naprzemianlegle, aby nie dopuścić do przecieków cieczy lub powietrza przez szczelinę, która mogłaby się utworzyć wzdłuż kolejnych styków pierścieni, gdyby je ustawiono jeden nad drugim. Dodatkowe znaczenie ma wywieranie nacisku skierowanego w odpowiednim kierunku na stożkowy kształt dolnej części dławika 4 i górnej części tulei 6.
W pompach o wyższych ciśnieniach spotyka się niekiedy uszczelnienia dławic w postaci pierścieni o przekroju w kształcie litery U lub V, jak pokazano na rysunku 2.25. Pierścienie o tym kształcie są dociskane do trzonu przez ciśnienie przedostającej się z cylindra cieczy i to z tym większą siłą, im wyższe jest działające ciśnienie.^
Na uszczelnienia miękkie, używane do pomp przetłaczających ciecze zanieczyszczone, stosuje się sznury z włókien roślinnych lub azbestowych, impregnowane i grafitowane oraz pierścienie skórzane, tekstylno-gumowe z ewentualnymi przekładkami wzmacniającymi albo wykonane z tworzyw sztucznych.
Uszczelnienia twarde, do cieczy czystych, wykonywane są z pierścieni metalowych (biały metal, miedź, ołów) lub z tworzyw sztucznych (fibra, ebonit, żywice).
2.1.5. Przykłady rozwiqzań konstrukcyjnych okrętowych pomp tłokowych
Ze względu na rozwiązania konstrukcyjne, okrętowe pompy tłokowe można podzielić na następujące rodzaje:
a) pompy tłokowe korbowe z napędem silnikiem elektrycznym (rzadziej silnikiem spalinowym jako pompy awaryjne) poprzez przekładnię (rys. 2.26) i mechanizm korbowy (rys. 2.27);
b) pompy tłokowe bezkorbowe, napędzane tłokami parowymi w układzie pojedynczym (Simplex — rys. 2.28) lub podwójnym (Duplex — rys. 2.32 i 2.33);
c) pompy tłokowe z wirującymi blokami cylindrowymi lub wirującymi tarczami prowadzenia tłoków w układach: promieniowym (rys. 2.36) lub osiowym (rys. 2.38).
52