Photo0071

216 6. Sprężarki urządzeń chłodniczych

Rys. 6.43. Odmiany przenoszenia napędu z wirnika czynnego na wirnik bierny: a) przez przekładnię synchronizującą; b) bezpośrednio

1 — przekładnia synchronizując a; 2 — wirnik czynny; 3 — wirnik bierny

służy suwakowy zawór wbudowany w korpus sprężarki i przesuwany wzdłuż osi wirników (por. rys. 6.52). Taki sposób umożliwia bezstopniową regulację wydajności w granicach 10 -5-100% wydajności nominalnej.

6.11.2. Zasada działania

Cykl roboczy sprężarki podzielić można na 4 fazy:

1.    Zasysanie. Przez otwór znajdujący się w pokrywie czołowej, obejmujący znaczną część przekroju czołowego wirników (rys. 6.44a), napływa z komory ssawnej do przestrzeni międzyzębnych obu wirników sprężany czynnik. Wskutek obrotu wirników przestrzenie te, powiększając się osiowo do czasu przesunięcia zazębienia na stronę tłoczną, napełniają się zasysanym czynnikiem. Faza ssania kończy się po napełnieniu przestrzeni międzyzębnych sprężanym czynnikiem i przesunięciem wrębu międzyzębnego poza obrys otworu ssawnego.

2.    Przenoszenie jest fazą cyklu roboczego pomiędzy ssaniem a sprężaniem, podczas której zassany czynnik nie doznaje zmian objętości ani ciśnienia.

3.    Sprężanie. Dalszy obrót wirników powoduje zmniejszenie przestrzeni międzyzębnych (rys. 6.44b) wskutek wchodzenia we wręby jednego wirnika zębów wirnika drugiego. Zmniejszana przestrzeń przesuwa się ze strony ssawnej na tłoczną.

4.    Wytłaczanie rozpoczyna się w chwili, gdy przestrzeń międzyzębna ze sprężonym czynnikiem przesunie się w obręb otworu tłocznego (rys. 6.44c) łączącego się z króćcem wylotowym. Praktycznie wytłacza się całkowitą ilość zassanego czynnika, gdyż objętość martwej przestrzeni wynosi mniej niż 1% objętości za-