PONCJUSZ PIŁAT UMYCIE RĄK bmp

Drugi etap

Poncjusz Piłat, umycie rąk

Hej, Poncjuszu Piłacie! Wybacz mi, jeśli ci się naprzykrzam, ale właściwie jestem zainteresowany inną historią z twego życia.

Mów śmiało.    ■

Wiesz, trochę się boję pytać cię o to, ponieważ już przedtem byłeś poirytowany i powiedziałeś mi, że nie chcesz wracać do tej sprawy. Chodzi o spotkanie z Jezusem.

Muszę powiedzieć ci prawdę: otwierasz we mnie wielką ranę. Ale przemy-słałem to sobie; pytaj, może będzie to okazja także dla mnie, by widzieć rze-czy jaśniej.

Słyszałem, że zostałeś wciągnięty w tę historię wbrew własnej woli?

Z tymi skłonnymi do kłótni Judejczykami było wiele problemów, w które zostałem wciągnięty wbrew mojej chęci. Mieszkałem spokojnie w pałacu. Zawsze się znajdzie ktoś, kto robi zamieszanie i podaje się za wysłańca Bożego albo staje na czele jakiejś rewolucji. W tamtym czasie pojawił się taki osobnik, niejaki Jezus, który, jak mi się zdaje, pochodził z Nazaretu. Zdarzyło się to, co zwykle: przemówienia, ożywione dyskusje z przywódcami, starcia... Judejczycy zareagowali twardo i przypominam sobie, że dość prędko zdecydowali się Go zabić.

Nie wiem, co ci powiedzieć; to był jeden z tylu wypadków, które miały miejsce. Być może, jak się zastanowić, to trochę łudzi szło za Nim. Ale to była jedna z historii, które burzyły mój spokój.