IMG98

W swoich pracach kładł nacisk na ich konstrukcję, a nie na formalne zdobnictwo i pod tym względem zbliżał się do Wyspiańskiego. Lecz różniło ich podejście do zadania plastycznego. Wyspiański uznawał zmienną i swobodną grę form. podczas gdy Bukowski był skłonny ująć je w kanon. Wyspiański na przykład odkrywał harmonię w asymetrii nie odrzucając równocześnie rozwiązań osiowych. Natomiast Bukowski przyznawał wartości estetyczne tylko układom symetrycznym i nie czynił odstępstw od raz uznanego wzoru; akceptując pewne formy modernizmu skłaniał się jednak głównie ku stylom historycznym. Dowodzą tego występujące w jego pracach motywy dekoracyjne, renesansowe kartusze i gotyckie litery.

Pod wpływem „Sztuki Stosowanej" grafika książkowa nasycała się elementami zdobniczymi folkloru podhalańskiego i podkrakowskiego, do których Bukowski czuł specjalną słabość. Jak większość działaczy Towarzystwa widział w źródłach narodowej sztuki obronę przed monachijską i wiedeńską secesją. Swoją umysiowością oddziaływał na środowisko grafików i na studiującą młodzież, stąd też prace jego, również w dziedzinie plakatu, przyjmowano jako drogowskazy (m. in. Wystawa Ogrodnicza w Krakowie — 1904, Browar w Tarnowie — 1907, Wystawa Przemysłu i Rolnictwa w Częstochowie — 1909. Wystawa Zdrojowisk — 1911).

Archaizm, zabarwiony dyskretnie nutą ludową, nie obcy był niekiedy Edwardowi Trojanowskiemu. Artysta ten obok grafiki użytkowej zajmował się malarstwem dekoracyjnym, projektowaniem wnętrz » sprzętarstwem, plakatem raczej dorywczo. Plakaty jego świadczą o utrzymywaniu się wpływu secesji na grafikę użytkową: pierwszy — w duchu Wyspiańskiego, zapowiadający wystawę drukarską „Polskiej Sztuki Stosowanej" (1904), drugi — reklamujący amerykańską ślizgawkę w galerii Luxemburga (1910) i trzeci — na wystawę architektury polskiej „Wieś

UBERU/

rt>

IWklttON i iii K*niH

£ Trojanowski 1911